از 1995 که نوری بیلگه جیلان فیلم کوتاه پلیه را ساخت تا به امروز، قدم به قدم سعی کرده سرگردانی‌های انسان، به خاصه انسانی که در اقلیم و زیست شهری و روستایی کشورش ترکیه به دنیا آمده و زندگی کرده را به تصویر بکشد. زندگی اجتماعی، شرایط سیاسی، باورهای اعتقادی، روابط والدین و فرزندان، همسران و عشاق، دوستان و اقوام و حتی غریبه‌ها و آشناهای اتفاقی، همگی در پیچ‌وخم فیلم‌های جیلان حضور دارند و فیلم‌ساز با گفت‌‌وگوها و سکوت‌ها دست به کندوکاوشان زده است. جیلان که همواره با منظرهایش از طبیعت و حضورهای انسانی درون این منظرها، به پیچیده‌ترین مسائل انسانی، اخلاق و حتی سیاست نقب زده، به شاخصه‌های سبکی مخصوص به خودش رسیده که نشانه‌های فراوانی با دامنه‌ی گسترده از ویژگی‌های سبکی و فکری فیلمسازان مختلف از برگمان و تارکوفسکی تا گونی و کیارستمی در آثارش دیده می‌شوند. کتاب «سینمای نوری بیلگه جیلان: تعلق، هویت و خاطره» نوشته‌ی «آسومان سونر» پژوهشی گام به گام است که به عناصر سبکی و اندیشگانی این فیلم‌ساز مهم و بزرگ معاصر می‌پردازد. این کتاب سعی دارد از لابه‌لای تصاویر و قصه‌های فیلم‌های جیلان، مسئله‌های او را با معنای زندگی، زندگی در جریان، گذشته‌ی زیسته‌شده و یادآوری‌ها، تحلیل و تفسیر کند. سینمای نوری بیلگه جیلان را می‌توان یکی از نقطه‌های ورود به بحث شناخت فیلم‌سازی دانست که چه او را دوست داشته باشیم چه نه، همیشه هر فیلم تازه‌اش یکی از چشم‌انتظاری‌های دوستداران سینما بوده است.
کتاب سینمای نوری بیلگه جیلان
ورا
آسومان سونر
