گرچه بدون شک بسیاری از دلایل آسیب دارای ماهیت فیزیکی هستند (برای مثال، ساختار بدنی، سطح آمادگی، مشکلاتی که تجهیزات ورزشی ایجاد می‌کنند، سطحی که روی آن بازی می‌شود و مشکلات بیومکانیکی) یا صرفا از بدشانسی اتفاق می‌افتند، ولی عوامل روانشناختی نیز در آن نقش دارند. در سه دهه اخیر، محققان پزشکی و روانشناسی ورزشی کوشیده‌اند عوامل روانشناختی موثر در مستعدکردن ورزشکار به آسیب دیدگی را شناسایی کنند. آنها دریافته‌اند ورزشکارانی که اخیرا عوامل استرس‌زای زیادی را تجربه کرده‌اند و آنها که مهارت و قدرت غلبه بر استرس را ندارند در خطر آسیب (یا آسیب مجدد) قرار دارند. پس از آنکه مشخص شد عوامل روانشناختی در احتمال بروز آسیب نقش دارند، محققان به دانستن نحوه واکنش هیجانی ورزشکار به آسیب علاقه‌مند شدند. آنان همچنین علاقه‌مند شدند بدانند آیا عوامل یا مداخلات روانشناختی‌ای نیز وجود دارد که در سرعت و کیفیت توانبخشی نقش داشته باشد؟ یا به عبارتی می‌توان از روانشناسی برای تسریع توانبخشی استفاده کرد؟
کتاب کاربرد روانشناسی در پزشکی ورزشی
حتمی