کتاب سخنی درباره کتاب;

کتاب سخنی درباره کتاب

A word about the book

کد کتاب : 65019
شابک : 978-9645541425
قطع : جیبی
تعداد صفحه : 40
سال انتشار شمسی : 1387
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 12 اردیبهشت

معرفی سخنی درباره کتاب اثر علی شریعتی

کتاب عبرت از وسیله انتقال میراث های علمی و فرهنگی گذشته به آینده یا پرورش ذهن و فکر و یا گسترش علم در سطح عمومی جامعه است، برای ما کتاب بیشتر از این رسالت دارد و آن عبارتست از تنها وسیله ی که امروز برای(( شدن)) و تربیت شدن و برای تنفس آزاد،اندیشه،در دسترس داریم. برای ما کتاب یک مربی بزرگ و شاید تنها مربی ما است.
علی شریعتی مزینانی مشهور به دکتر علی شریعتی استاد تاریخ، سخنران، نویسنده، اسلام‌شناس، جامعه‌شناس و پژوهشگر دینی اهل ایران بود. او از مبارزان و فعالان مذهبی و سیاسی و از نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی ایران بود. شریعتی نگرشی نوین به تاریخ و جامعه‌شناسی اسلام عرضه کرد. او بازگشت به تشیع حقیقی و انقلابی را نیرویی برای تحقق عدالت اجتماعی قلمداد می‌کرد.
وی از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ سخنرانی‌هایی در حسینه ارشاد می‌کرد که پس از نفی وجود نهاد روحانیت در اسلام مورد غضب روحانیت شیعه قرار گرفت و ساواک از ادامه سخنرانی‌های او جلوگیری کرد.
شریعتی علاوه بر تأثیر بر انقلاب ایران، به‌ دلیل فعالیت برای احیای مذهب و سنت در جامعه و سخنرانی علیه سلطنت پهلوی نیز شهرت دارد. از زمان انقلاب تاکنون مراسم زیادی به یاد او برگزار شده‌ است و نقدهایی پیرامون آثار، آراء و تأثیر او بر چند دهه از تاریخ معاصر ایران وجود دارد.
او در انگلستان درگذشت و مومیایی او بر خلاف وصیتش در نزدیکی زینبیه در دمشق به امانت سپرده شده‌ است.
علی شریعتی
علی شریعتی مَزینانی، مشهور به دکتر علی شریعتی (زادهٔ ۲ آذر ۱۳۱۲ در روستای مزینان، سبزوار – درگذشت ۲۹ خرداد ۱۳۵۶ در ساوت‌همپتون، انگلیس) نویسنده، جامعه‌شناس و پژوهشگر دینی اهل ایران، از مبارزان و فعالان مذهبی و سیاسی و از نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی ایران بود. شریعتی نگرشی نوین به تاریخ و جامعه‌شناسی اسلام عرضه کرد. او بازگشت به تشیع حقیقی و انقلابی را نیرویی برای تحقق عدالت اجتماعی قلمداد می‌کرد. شریعتی، علاوه بر شهرت زیادش برای سهم داشتن در انقلاب ایران، به&zwn...
دسته بندی های سخنی درباره کتاب
فلسفی
نقد ادبی
ادبیات ایران
انسان شناسی
قسمت هایی از سخنی درباره کتاب (لذت متن)
سخن گفتن درباره کتاب دلیل آوردن برای آفتاب است و به خصوص در چنین جمعی که جمع کتاب است، فکر می کنم سخن زائدی باشد. جمعی که اساس کارش بر کتاب است و جمعی که وابسته به یک تمدن کتاب است، و جمعی که نمایده یک تاریخ است که دو تمدن جهانی بزرگ داشته: تمدن اسلام و تمدن ایران باستان. و می دانیم که تمدن و فرهنگ مبتنی بر کتاب است. و همچنین جامعه ای است وابسته به مذهبی که مذهبش بر کتاب استوار است و تنها مذهبی است که معجزه اش «کتاب» و نام کتابش «خواندنی» است و نخستین پیغامش «بخوان» و سپس بزرگترین ستایش خدایش در صفت کسی که تعلیم می دهد و چه تناسب خوبی که پیش از سخنرانی سوره «اقراء:» خوانده شد به دو مناسبت: یکی اینکه سوره «اقراء:» نخستین پیغامی است که پیامبر اسلام دریافت کرده و نخستین آیه کتاب او است و آغاز مذهب او. و بنابراین با آغاز کار انجمن کتاب متناسب است. و تناسب دوم که زیباتر است این است که این پیغام اگرچه در یک جامعه بدوی و در آغاز مخاطب واقعی این پیام مردمی بودند که جز شمشیر و شتر چیزی نمی شناختند، نخستین کلمه اش بخوان است و سپس اولین ستایشی که از خدای این مذهب می شود «ربک الاکرم» است، پروردگارت گرامی تر است. چرا گرامی تر است؟ که «الذی علم بالقلم» زیرا که پروردگارت کسی است که به وسیله قلم تعلیم می دهد، چه چیز را تعلیم می دهد؟ آنچه را انسان نمی داند. بنابراین آغاز با خواندن است...