اوشو رهبر جنبش راجنیش بود. او در طول زندگی خود به عنوان یک رهبر و عارف جدید جنجالی جنبش مذهبی تلقی می شد. در دهه 1960 او به عنوان سخنران عمومی به سراسر هند سفر کرد و منتقد سرسخت سوسیالیسم، مهاتما گاندی و ارتدکس مذهبی هندو بود. او بر اهمیت مدیتیشن، تمرکز حواس، عشق، جشن، شجاعت، خلاقیت و شوخ طبعی تأکید کرد – ویژگی هایی که به نظر او با پایبندی به سیستم های اعتقادی ایستا، سنت مذهبی و اجتماعی شدن سرکوب می شوند.
او در اواخر دهه 1960 در حمایت از نگرش بازتر نسبت به تمایلات جنسی انسان جنجالهایی را در هند به راه انداخت و به "گورو جنسی" معروف شد. در سال 1970، او زمانی را در بمبئی گذراند و پیروانی را به نام "نئوسانیاسین" پیدا کرد. در این دوره، تعالیم معنوی خود را گسترش داد و در گفتارهای فراوانی درباره نوشتههای روایات دینی، عرفا و فیلسوفان از سراسر جهان اظهار نظر کرد. در سال 1974 اوشو به پونا نقل مکان کرد، جایی که آشرام تأسیس شد و انواع روشهای درمانی، با ترکیب روشهایی که برای اولین بار توسط جنبش بالقوه انسانی توسعه داده شد، به پیروان رو به رشد غربی ارائه شد.
کتاب «مراقبه، هنر وجد و سرور» شامل مجموعه آموزههای اشو ( 1931 1990عارف هندی) در باب، مراقبه، مدی تیشن و زندگی معنوی است.
درود و مهر. من نمیفهمم چطور هر نادان و خود فروخته و متعصب مسلمانی به خودش اجازهی ترجمه و تفسیر کتب معنوی یا فلسفی همانند جملات اوشوی بزرگوار رو میده ؟ اینکار توهین به مخاطب و عقل انسان است زیرا این کتاب عملا ( غیر از قسمت هایی که حداقل برای کسانی که با اوشوی عزیز و دیدگاه و حرفهای ایشون آشنا باشند معقول و به حقیقت سخن نزدیکتر است ) تحریف شده و گلچین شدهی نظرات اوشو بدون ذکر هیچگونه منبعی ست، که این سخنان از کدام خطابه یا سخنرانی اش است نوشته شده ... همینطور فصل هایی در این کتاب رسما اضافه شده که (تکرار میکنم برای کسانی که با اوشو آشنایی داشته باشند و جستجوگر حقیقت هستند ) کاملا متناقض و مهمل است. مثل مفاهیمی چون فرشتهها و پیام آوران غار حرا، میکائیل، عزرائیل ( من نمیدانم اوشوی آتئیست و راهب، چرا باید از این مفاهیم سخن بگوید، جای تعجب است!) درمورد حجت و برتری اسلام بر سایر عقاید و ایدئولوژیها ( مثل توهم کاملترین و روشنترین دین ...)،و داستانهای اساطیری افسانه ای دینی ( مثل موسی ، نوح و ...) و حقیقت دانستن این داستانها ! انگار که اوشو از راه اسلام و نماز به رهبانیت و رستگاری و بوداگی رسیده ! عجب ! البته لازم به ذکر است چند فصلی از این کتاب حاوی مطالب ارزشمندی هست اما در حد یک تا سه فصل اول ...