«زانگر» روایتی از هفت سال زندگی پسری جوان به نام سوشیانت است. برهه‌ای بازسازی شده توسط تکنولوژی روان‌درمانگر زانگر که با دستکاری ذهن از مسیر ناخودآگاه و تغییر بخشی از خاطرات سعی دارد به شخص کمک کند با گذشته رنج‌آور خویش کنار بیاید و هدف و معنای درستی برای ادامه زندگی بیابد. همچنین در طول مسیر درمان، زانگر با توجه به پتانسیل و ظرفیت درونی سوشیانت، وی را به سمت تعالی و کمال سوق می‌دهد و تلاش می‌کند از او انسان بهتری بسازد. نویسنده با واکاوی برخی از دغدغه‌های انسان قرن معاصر، بی‌آنکه دچار رتوریک فرسایشی شود همراه با خوانندگان کتاب در پی یافتن پاسخ‌هایی برای پرسش‌های مطرح‌شده است. مهبد قاف معتقد است با روی کارآمدن و سلطه رسانه‌های سمعی و بصری، رمان کارکرد گذشته‌اش را از دست داده و در رقابت با فیلم و سریال در جذب مخاطب در اکثر جوامع ناکام مانده است. بنابراین لازم است داستان بگونه‌ای طراحی و نوشته شود که در مجموع از نگاه خوانندگان اثری مطلوب و ارزشمند ارزیابی شود. مهبد قاف تاکید دارد رمان برای احیای جایگاه تنزل یافته خود در قرن حاضر، باید بیش از یک قصه باشد و در کنار رسالت اصلی خویش که همانا روایت داستان است، حرف‌های تازه‌ای برای گفتن داشته باشد.
کتاب زانگر
