کتاب ادبیات کودک

کتاب «ادبیات کودک» نوشته‌ی متیو اورویل گرنبی اثری است که تاریخ، زمینه‌های اجتماعی و گونه‌شناسی این حوزه را بررسی می‌کند. نویسنده در ابتدا به تعریف ادبیات کودک می‌پردازد و توضیح می‌دهد که این شاخه نه بر اساس موضوع یا سبک، بلکه به دلیل مخاطب خاص خود یعنی کودکان تعریف می‌شود و نشان می‌دهد که تا پیش از قرن هجدهم، متونی که برای کودکان تولید می‌شد، اغلب جنبه‌ی آموزشی و اخلاقی داشت، اما به‌تدریج روایت‌های تخیلی و سرگرم‌کننده هم جایگاهی جدی پیدا کردند.
بخش اصلی کتاب بر معرفی و تحلیل گونه‌های مختلف ادبیات کودک متمرکز است. گرنبی فابل‌ها، شعر کودک، حکایات اخلاقی، داستان‌های مدرسه‌ای، روایت‌های خانوادگی، آثار فانتزی و داستان‌های ماجرایی را بررسی می‌کند و سیر تحول آن‌ها را در چند قرن گذشته نشان می‌دهد. او توضیح می‌دهد که این گونه‌ها چگونه در شکل‌گیری ادبیات کودک به‌عنوان یک حوزه مستقل نقش داشته‌اند و هر کدام چه ویژگی‌هایی را برای مخاطبان کودک به همراه آورده‌اند.
نویسنده تأکید می‌کند که ادبیات کودک تنها به چند گونه شناخته‌شده محدود نمی‌شود، بلکه شامل متونی متنوع از فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف است. او علاوه بر مرور تاریخی به این نکته نیز توجه دارد که ادبیات کودک همواره با شرایط اجتماعی و فرهنگی پیوند خورده است. به‌عنوان مثال او نشان می‌دهد که چگونه تغییرات در نگرش به آموزش، هویت فردی یا ارزش‌های خانوادگی بر محتوای داستان‌ها اثر گذاشته است. همچنین بحث می‌کند که ادبیات کودک بستری برای طرح پرسش‌های اخلاقی و اجتماعی بوده و در بسیاری موارد فراتر از سرگرمی عمل کرده است.