نگامو از توی آیینه دزدیدم ...نمیخواستم واقعیتی که چشمام داد میزد و باور کنم ...
یادمه یبار به جایی خوندم اگه کسی رو به خاطر قیافش دوست داری این عشق نیست و تحسینه اگه اونو به خاطر خوبیاش دوست داری این عشق نیست و احترامه ولی وقتی کسی رو بی دلیل دوست داشتی بدون این عشق واقعیه ...
آدم رو راستی بودم باید اعتراف میکردم بی دلیل دل بستم ...... دل بستم به مردی که زن داره ...به مردی که بچش تا چند وقت دیگه به دنیا میاد ...
همیشه که نباید اتفاق خارق العاده ای بی افته تا دلت بلرزه ... گاهی دلت بی دلیل بند میشه به چیزای کوچیک ... به محبتای ریزه میزه ای که میبینی از این و اون .... مشتمو باز کردم و خیره شدم به صدف .....
نشر علی