کتاب خلاقیت در رهبران دیوانه

A First-Rate Madness
کد کتاب : 75252
مترجم :
شابک : 978-9643137526
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 404
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2011
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 11 اردیبهشت

معرفی کتاب خلاقیت در رهبران دیوانه اثر نصیر قائمی

کتاب پیش رو به قلم یک روان پزشک عملی به نگارش درآمده و بر زندگی رهبران نامدار تاریخ و اختلالات روانی که به آن مبتلا بوده اند نگاهی می اندازد. این کتاب به این مسئله تاکید می کند و درواقع این موضوع را به اثبات می رساند که رهبرانی با مشکلات روانی حتی بیش از پیشوایان سالم می توانند خلاقیت، مقاومت، همدلی و واقع بینی داشته باشند و در شرایط بحرانی و نابسامان جامعه خود را هدایت کرده و به نقطه امنیت برسانند. دکتر قائمی نخستین فردی نیست که رابطه میان نبوغ و دیوانگی را مطرح می سازد؛ او با مستندات تاریخی نشان می دهد که برخی از بزرگ ترین رهبران جهان قدرت و منحصر به فرد بودنشان را وام دار مسائل و مشکلات روانی شان بودند. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که برخی از اختلالات روانی استعدادهای ذهنی را به دنبال می آورند و بهترین رهبران را برای اوضاع آشفته و نابسامان خلق می کنند.

کتاب خلاقیت در رهبران دیوانه

نصیر قائمی
نصیرقائمی (متولد 1966) روانپزشک و استاد دانشگاه، نویسنده و استاد روانپزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس در بوستون است. وی چندین کتاب در زمینه بیماری های روانی و اختلالات خلقی نوشت و در بسیاری از مجلات علمی و سایر آثار منتشر شده همکاری داشته است.وی در سن 5 سالگی از تهران ، ایران به ایالات متحده مهاجرت کرد و در دبیرستان مک لین در مک لین ، ویرجینیا تحصیل کرد. وی B.A خود را از دانشگاه جورج میسون در سال 1986دریافت کردو بعداً مدرک پزشکی از کالج پزشکی ویرجینیا گرفت. وی سپس در سال 2001 موفق به دریا...
دسته بندی های کتاب خلاقیت در رهبران دیوانه
قسمت هایی از کتاب خلاقیت در رهبران دیوانه (لذت متن)
افسردگی، حس طبیعی همدلی ما را عمیق تر می سازد و برای آن شخصی که داریم برای او همدلی می کنیم، رشته های دو جانبه ی وابستگی (اصطلاح به کار رفته توسط مارتین لوترکینگ) ایجاد می کند که بر مبنای واقعیت است و نه تنها به صورت ظاهری. افسردگی، همدلی را می پروراند و آن را بالغ می کند چنان که در برخی افراد، توانایی هایی را شکوفا می سازد که درس گرفتنی هستند. این گونه است که رهبران همدل سر برمی آورند؛ کسانی که شاید آن قدر عجیب باشند که عده ای تصور کنند آنها زمینی نیستند و روح هایی بزرگ و منحصر به فرد هستند؛ و یا پدیده هایی غیرعادی. البته ممکن است همه ی آنها شایسته ی این توصیفات باشند ولی ممکن است رمز این حالت آنها یک چیز عادی باشد: اثرات یک افسردگی عمیق. مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ عملگرایانی بر این اساس بودند. این دو بنیانگذاران سیاستی نو، بر پایه ی همدلی تمام عیار بودند که قبل از گاندی وجود نداشت و بعد از لوتر کینگ نیز ادامه نیافت. گرچه میراث آنها در بین جهانیان و هم وطنان آن ها تاثیر بسیاری گذاشته، با این همه نه در هندوستان و نه در ایالات متحده ی آمریکا نمونه ای دیگر نظیر افکار و ایده های غیر خشونت آمیز این دو مرد یافت نشده است. سیاست تمام عیار همدلانه ی آنها را، رهبرانی که فاقد بینش و البته فاقد بیماری این دو باشند، نمی توانند دنبال نمایند. این دو رهبر بزرگ، هر دو در دوران نوجوانی قصد خودکشی داشتند، هر دو حداقل یک دوره ی افسردگی را در میان سالی تحمل کردند و در آخرین سال های زندگی و قبل از کشته شدن، از افسردگی های شدید رنج می بردند. هر دوی آنها سیاست های همدلانه را از مرزهای کشورشان فراتر برده و پیروان فراوانی از مردم عادی پیدا کردند که نتوانستند از آنها عقب بمانند و راه شان را ادامه ندهند.