انتخاب شعر خوب، استوار و سالم، تأثیرگذار و روشنگرانه، همواره دغدغه ذاکران و مرثیه خوانان اهل معرفت و شناخت بوده است.
از سوی دیگر، شعر «رثا» به جهت تکیه شاعر بر ذوق و احساس، همواره در معرض تهدید سقوط در ورطه دروغ سازی و یا سطحی نگری است؛ شاهد بر این سخن، وفور مراثی غیرقابل دفاع در شعر شاعران ولایی سرای عصر ماست.
از بزرگترین نقایص شعری و از خطاهای غیرقابل اغماض برخی شاعران ولایی سرا، نگاه سطحی به تاریخ اهل بیت، اتکا به مراثی شفاهی، سرایش مراثی صرفا با هدف گریاندن مخاطب و... است که در نهایت به غفلت از اهداف و وظایف مهم رسانه شعر در هیئت (ایجاد انگیزش حماسی، تقویت محبت و معرفت نسبت به اهل بیت با بیان مدایح ایشان) منجر شده است. و امروزه تحلیل، نقد و پالایش این شیوه مرسوم، وظیفه ای همگانی است.
اثر حاضر، دومین مجموعه گزینش و تحلیل بخشی از اشعار هفت شاعر پیشکسوت ولایی سراست که با هدف تحقق این وظیفه، تهیه و ارائه شده است. این هفت شاعر عبارتند از: علی انسانی، حبیب چای چیان (حسان)، غلام رضا سازگار (میثم)، غلام رضا شکوهی، محمدجواد غفورزاده (شفق)، محمدعلی مجاهدی (پروانه)، سید رضا موید.
گفتنی است در گزینش اشعار، دو هدف «معرفی شاعران پیشکسوت و برجسته سازی اشعار فاطمی ارزشمند ایشان» و «تاکید بر این نکته که شعر خوب کهنه نمی شود» دنبال شده است.
کتاب آینه بی غبار
مشعر
سیدمهدی حسینی رکن آبادی
