کتاب اسب‌های آسمان خاکستر می‌بارند

کتاب «اسب‌های آسمان خاکستر می‌بارند» نوشته نغمه ثمینی، نمایشنامه‌ای است که با اقتباس آزاد از داستان سیاوش در شاهنامه فردوسی، به کنکاش در درونیات و بحران‌های روانی این شخصیت اسطوره‌ای می‌پردازد. این اثر با رویکردی مدرن و نگاهی روان‌شناختی، لحظه ورود سیاوش به آتش و مواجهه او با خود و دیگران را به تصویر می‌کشد.
نمایشنامه در سه بخش اصلی به نام‌های «آستانه آتش»، «سفر آتش» و «پس از آتش» سازمان یافته است. در این ساختار، سیاوش در جریان ورود به آتش با شخصیت‌های متعددی روبه‌رو می‌شود که هر یک نمایانگر بخشی از روان او یا جامعه پیرامونش هستند؛ مواجهاتی که بازتابی از تنش‌ها و درگیری‌های درونی و بیرونی سیاوش به شمار می‌آیند. یکی از ویژگی‌های برجسته اثر، روایت روان‌شناختی آن است؛ سپسینی با بهره‌گیری از تکنیک‌های نوین دراماتورژی، سیاوش را فراتر از یک قهرمان اسطوره‌ای صرف، به انسانی با دغدغه‌ها و بحران‌های روانی عمیق تبدیل کرده است. زبان نمایشنامه ترکیبی از سبک کلاسیک و مدرن است که در انتقال احساسات و افکار شخصیت‌ها نقش موثری دارد. ساختار سه‌بخشی داستان نیز به ایجاد تنش و تعلیق در روایت کمک کرده و مخاطب را درگیر می‌سازد. شخصیت‌هایی که سیاوش در آتش با آن‌ها روبه‌رو می‌شود، هر کدام نمادی از جنبه‌هایی از روان یا جامعه هستند که این نمادگرایی، عمق و پیچیدگی خاصی به اثر بخشیده است. این نمایشنامه در سال ۱۳۸۴ توسط تینوش نظم‌جو به زبان فرانسه ترجمه و با حضور بازیگران ایرانی و فرانسوی به صورت دو زبانه روی صحنه رفته است. این اجرا در ایران و فرانسه با استقبال خوبی مواجه شد و نشان‌دهنده قابلیت‌های بین‌المللی و جذابیت جهانی اقتباس نوین از اسطوره سیاوش است.
«اسب‌های آسمان خاکستر می‌بارند» اثری تأمل‌برانگیز است که با نگاه تازه و روان‌شناسانه به یکی از کهن‌ترین اسطوره‌های ایرانی پرداخته و آن را به زبانی مدرن و ساختاری نوین عرضه کرده است. این نمایشنامه برای علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی و کسانی که به تحلیل‌های روان‌شناختی شخصیت‌های اسطوره‌ای علاقه دارند، اثری ارزشمند و متفاوت به شمار می‌آید.