نی: جمشید عندلیبی
ویلن: خاچیک بابایان
اولین طرح‌های نی‌نوا در سال ۱۳۵۵ بر اساس دستگاه نوا در جشن هنر شیراز با هم‌نوازی سازهای ایرانی اجرا شد، با این تفاوت که فرم اصلی اثر کاملا مبتنی بر ردیف سازی و آوازی بنا شده بود. در سال ۱۳۶۱ همان طرح با تغییرات اساسی، از نظر محتوا و فرم، برای ارکستر زهی و نی تک نواز نوشته و نهایتا در تابستان ۱۳۶۲ با عنوان نی‌نوا (نوای نی) ضبط شد. ساختمان اصلی اثر از همان ساختمان کلّی دستگاه نوا پیروی کرده است که در کلّ آن انگاره‌های گوشه‌های اصلی نوا، در حرکت ملودی و ترکیب موازی آن و هارمونی از درجات شکل‌دهنده‌ی مقام یا مدهای گوناگون دستگاه، بسط و گسترش یافته است. به‌جز گوشه یا مدهای اصلی، مانند درآمد، نیشابورک، جامه‌دران و نهفت، انگاره‌های گوشه‌های فرعی نیز در شکل‌گیری و ترکیب ملودی‌ها نقش اساسی داشته‌اند. انگاره‌های ریتمیک دستگاه نوا نیز پایه و اساس بسط و گسترش ریتم در نی‌نواست که شامل انگاره‌های ریتمیک درآمد، نیشابورک، نهفت، مثنوی، نغمه، جامه‌دران و... می‌شود.
آلبوم موسیقی نی نوا
موسسه فرهنگی و هنری ماهور