در این سفرنامه بایرون به توصیف چند جنبه از دیده هایش تاکید دارد، یکی همان وجوه مشخصه معماری اسلامی است که با استادی و گاهی با به کار گرفتن واژه هایی بسیار تخصصی جزئیات را برای ما مجسم می کند، یکی شرح وضع اجتماعی آن دوره است و برداشت هایش از استبداد و شیوه حکومت رضا شاهی و بعد که به افغانستان می رود مقایسه این وضع با اوضاع سیاسی و اجتماعی افغانستان آن روزگار، یکی هم وصف طبیعت است که از شیفتگی وی به مناظر طبیعی سرچشمه می گیرد و در این جاست که به ظرافت نقاشی ماهر و چیره دست کوه و دشت و درخت و گل را با انواع و اقسام سایه روشن ها و رنگ ها برای ما مجسم می کند و...
کتاب سفر به کرانه های جیحون
سخن
رابرت بایرون
