پوریا خادم، پیانو میکروتنال
علی رحیمی، تمبک
موسیقی این آلبوم حاصل بداهه‌نوازی بر روی طرح‌ها و فرم‌های ریتمیک از پیش ریخته‌شده‌ای‌ست که شامل موتیف‌ها و نقاط تغییر متر و همچنین نقاط تغییر دسته‌بندی در مترهای ترکیبی می‌شود. هر قطعه در این آلبوم بر اساس فضای غالب ریتمیک در دستگاه یا آواز به خصوصی از ردیف موسیقی ایرانی به بسط و گسترش موتیف‌های تماتیک درون دستگاه و یا به همراه مدگردی می‌پردازد. مترهای انتخابی قطعات این آلبوم اعم‌اند از مترهای ترکیبی و افزاینده. ریتم‌های ترکیبی نظیر 8/8، 8/7، 8/5، 8/12 و 8/6 هستند. ریتم‌های افزاینده مانند 8/11 و 8/13 نیز متر اصلی دو قطعه‌ی این آلبوم هستند، که 8/11 با تقسیم‌بندی 2 2 3 2 2 اجرا می‌شود و 8/13، با تقسیم‌بندی 2 2 3 3 3. در این آلبوم اساس فواصل و موتیف‌ها بر دستگاه‌های چهارگاه، شور و متعلقاتش، همایون و آوازش، نوا و سه‌گاه است. اما نگاه به آن نگاه آهنگسازی موسیقی معاصر است و برای ترکیب اصوات از هارمونی سریالی و میکرومدال استفاده شده است. تمبک‌نوازی در این آلبوم نه با نگاه همراهی کننده بلکه تمبک به عنوان یکی از دو عنصر اصلی اثر و بسط و گسترش آن که سراسر ریتمیک و موتیفیک است، با نوآوری در شیوه‌ی اجرایی فیگورهای ریتمیک مختلف و خلق فضاسازی‌های پرکاسیو که در آن افت و خیز متعدد داینامیک قابلیت‌های رنگ‌آمیزی این ساز را بیش از پیش نشان می‌دهد، نقش تازه‌ای از این ساز در این آلبوم نشان داده است.
آلبوم موسیقی منشور
موسسه فرهنگی و هنری ماهور