کتاب من پنیرم

کتاب «من پنیرم» اثر رابرت کورمیر، داستان پسری به نام آدام فارمر است که در حال دوچرخه‌سواری از شهری در ماساچوست به سمت بیمارستانی در ورمونت است تا پدرش را ملاقات کند و در طول سفرش با ماجراهایی عجیب و گاهی ترسناک روبرو می‌شود. داستان در دو خط زمانی پیش می‌رود: یکی مربوط به سفر آدام است که به صورت اول شخص روایت می‌شود، و دیگری بخش‌هایی از مصاحبه‌های او با شخصی به نام برینت، که نقش روان‌شناس یا بازجو را دارد. این مصاحبه‌ها در قالب دیالوگ‌های ضبط‌شده و یادداشت‌هایی از گذشته آدام و خانواده‌اش به تدریج آشکار می‌شود.
داستان به مرور نشان می‌دهد که آدام درگیر یک بحران هویتی است. او به تدریج متوجه می‌شود که هویت واقعی‌اش و تاریخچه خانوادگی‌اش آن چیزی نیست که همیشه فکر می‌کرده. در واقع آدام خانواده‌اش را در برنامه حفاظت از شاهدان می‌یابد و متوجه می‌شود که دلیل تغییرات در زندگی‌شان به خاطر افشاگری‌های پدرش علیه یک سازمان قدرتمند است. این پیچیدگی‌های روان‌شناختی در کنار تعارضات بیرونی، موجب سردرگمی آدام می‌شود.
کتاب به طور عمده به مسائلی همچون هویت، حقیقت و تأثیرات قدرت دولتی می‌پردازد. در این رمان کورمیر به طور غیرمستقیم به نقد قدرت‌های مخفی و سوءاستفاده‌های آنها از افراد عادی اشاره می‌کند. آدام با احساسات درهم‌ریخته و تردیدهای شدید روانی مواجه است. او نمی‌داند که آیا روان‌شناس برینت واقعا می‌خواهد به او کمک کند یا تنها در حال بهره‌برداری از وضعیت اوست.
از نظر ساختار روایی، کورمیر از تکنیک‌های پیچیده و غیرخطی استفاده کرده است. خواننده با رفت و برگشت‌های زمانی و جابه‌جایی‌های بین خاطرات و واقعیت روبه‌رو می‌شود که این موضوع باعث ایجاد تنش و ابهام در داستان می‌شود. این سبک نوشتاری کمک می‌کند تا احساسات آدام و پیچیدگی‌های روانی او به طور موثری به مخاطب نوجوان و بزرگسال منتقل شوند.