قطار سوتی کشید و به حرکت در اومد. حرکت قطار روی ریل و صدای سابیده شدن آهن، با موزیک کارناوال توی سرم می پیچید، سرم رو به میله چسبوندم و چشم دوختم به محیط کارناوال. ریل یک دور کامل در کارناوال چرخید، نگاهم از روی غرفه ها گذشت، غرفه ی گردونه ی شانس، دارت مرگ بار و حتی از کنار زمین منچ انسانی هم گذشتیم، از کنار چرخ و فلک قدیمی عبور کردیم و با نزدیک شدن به تونلی که تنها سیاهی محض بود، صدای بوق دوباره ی قطار در فضا طنین انداخت. با وارد شدن به تاریکی تونل صدای جیغ های خفه از صندلی های جلویی به گوشم رسید، رفته رفته نور آبی کمرنگی فضا رو روشن کرد، عروسک های ترسناکی با ماسک های دلقک مانند اطراف تونل جاسازای شده بودن، عروسک هایی که به عقب و جلو خم شده و در تاریکی چشم هاشون برق می زد.
موج