روزگاری پیش از این در سپیده‌دم پیدایی ادبیات مدرن در ایران، دانش نقد ادبی معیارهای روشنی داشت که به یاری آنها می‌شد به نقد به مثابۀ تمیزدهندۀ سره از ناسره نگاه کرد. طبقه‌بندی‌های ادبی آنگونه که مثلا نزد ملک‌الشعراء بهار دیده می‌شود، پژوهندۀ ادبی را قادر می‌کرد هر اثری را با استفاده از معیارهای از پیش تعیین شده‌ای بررسی کرده و آن را با معیارهای گذشته از آزمون قرون به بوتۀ نقد بگذارد. این در حالی است که در روزگار حاضر، خودآگاهی بشر نسبت به نسبیت آنچه در گذشته حقیقت نامیده می‌شد و کنار گذاشتن منطق استعلایی در برخورد با پدیده‌ها، نقد به شیوۀ مرسوم گذشته را به امری ناممکن تبدیل کرده است.
کتاب گزارش دیگری
سیب سرخ
علیرضا بهنام
