از زمان ارسطو، ژانر یکی از مفاهیم بنیادی نظریه ادبی بوده است و بسیاری از ادبیات و نقد جهان بر اساس ایده هایی درباره ماهیت، کارکرد و ارزش گونه های ادبی شکل گرفته است. با این حال، تحولات مدرن در نظریه انتقادی، تا حدی ناشی از شیوه‌های شمایل‌شکنی نویسندگان مدرن و ظهور رسانه‌های جدید مانند فیلم و تلویزیون، مقوله‌های سنتی را زیر سوال برده و مفروضاتی را که نظریه ژانر قبلی بر آن استوار بود، به چالش کشیده است. این امر نه تنها به تفسیر مجدد ژانرهای فردی و توسعه طبقه بندی های جدید، بلکه به درک کاملا جدیدی از موضوعات کلیدی مانند اختلاط و تکامل ژانرها، سلسله مراتب عمومی و سیستم های ژانر، سیاست و جامعه شناسی ژانرها منجر شده است. و البته روابط بین ژانر و جنسیت.
کتاب گفتارهایی در نظریه مدرن ژانر این تحولات جذاب را به تصویر می کشد. از طریق انتخاب های خردمندانه از نظریه پردازان اصلی ژانر قرن بیستم از جمله یوری تینیانوف، ولادیمیر پراپ، میخائیل باختین، هانس روبرت یاوس، روزالی کولی، فردریک جیمسون، تزوتان تودوروف، جرارد ژنت و ژاک دریدا، نقش محوری ژانر را نشان می دهد که مفاهیم این ژانر را ایفا کرده است. در فرمالیسم روسی، ساختارگرایی و پساساختارگرایی، نظریه دریافت، و شیوه های مختلف نقد تاریخی.
این جلد با مقدمه‌ای روشن آغاز می‌شود که بر ویژگی بین‌المللی و بین‌رشته‌ای بحث‌های مدرن درباره ژانر تأکید می‌کند. همچنین شامل کتابشناسی مشروح و واژه نامه ای از اصطلاحات کلیدی است که این منبع را به یک منبع ضروری برای دانشجویان و هر کسی که به مطالعات ژانر یا نظریه ادبی علاقه مند است تبدیل می کند.
کتاب گفتارهایی در نظریه مدرن ژانر
خاموش
