موسیقی شناس و فیلسوف فرانسوی در این کتاب قصد دارد تاریخ انتقادی شنیدن را روایت کند، به عبارت دیگر تاریخ شکل گیری شنونده مدرن.
این تاریخ نگاری نامتعارف نه با تحلیل نت های موسیقی، که با بررسی پرونده های قضایی به پیش می رود و متهمان اصلی آن نه آهنگسازان و شاهکارهایشان، بلکه شنوندگانی اند که نحوه شنیدنشان را به دیگران منتقل می کنند. از نظر نویسنده شنیدن امری است شکل پذیر که در طول تاریخ تحت تاثیر دو عامل بوده است: نهاد های قانونی و ابزارهای شنیداری. نهاد های قانونی در راستای حمایت از حقوق مولف حد و مرزهایی برای شنیدن تنظیم می کنند و در نتیجه ضمن تثبیت مفهومی خاص از موسیقی، رژیم شنیداری خاصی را نیز ترویج می کنند.
در این میان، فناوری ها و ابزار های شنیداری از گرامافون تا نرم افزارهای کامپیوتری، نیز جنایتکارانی بالقوه اند، زیرا شکل های جدیدی از شنیدن پدید می آورند که باعث مداخله شنونده در اثر موسیقی می شود. از این رو، تاریخ شنیدن تاریخ انتقادی رژیم های شنیدن است و...
کتاب تاریخ شنیدن
