کتاب فلسفه هوش مصنوعی; کتاب فلسفه هوش مصنوعی

کتاب فلسفه هوش مصنوعی

The philosophy of artificial intelligence

کد کتاب : 99514
شابک : 978-6222463960
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 960
سال انتشار شمسی : 1401
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 19 اردیبهشت

معرفی کتاب فلسفه هوش مصنوعی اثر محمود خاتمی

کتاب « فلسفه هوش مصنوعی» نوشته « محمود خاتمی» توسط انتشارات علم منتشر شده است.
کتاب «فلسفه هوش مصنوعی» از منظر فلسفی و نظری و علمی و فنی به هوش مصنوعی پرداخته شده و آموزۀ تورینگ، به‌عنوان پایه و منبع الهام نظریۀ هوش مصنوعی شرح داده شده و همچنین به‌اجمال درباب نظریۀ سامانه‌های هوشمند، از منظر نظریه‌پردازان نظریۀ هوش مصنوعی، پرداخته شده است.
شرح و توضیح مفصل مکاتب و آرای اصلی متفکران درباب هوش مصنوعی و توضیح مبانی فلسفی این مکاتب و آراء، موضوع جزء سوم کتاب «فلسفه هوش مصنوعی» است. در جزء چهارم و پایانی کتاب «فلسفه هوش مصنوعی» هم از حدود و محدودیت‌های نظریۀ هوش مصنوعی سخن رفته است. عنوان‌های بعضی فصل‌های کتاب «فلسفه هوش مصنوعی» عبارتند از: «تعریف هوش مصنوعی»، «انواع هوش مصنوعی»، «فلسفه و هوش مصنوعی»، «دگردیسی تلقی از هوش در دوران جدید»، «ظهور هوش مصنوعی»، «دوران طلایی هوش مصنوعی»، «ماشین تورینگ»، «نقد آموزه تورینگ»، «نظریه عامل»، «حیات مصنوعی»، «هوش مصنوعی نوین»، «تمهید تحدید هوش مصنوعی»، «محدودیت‌های ناشی از فروض نظریه هوش مصنوعی»، «محدودیت‌های ناشی از ساختار هوش مصنوعی»، «محدودیت‌های ناشی از عملکرد شناختی هوش مصنوعی»، «هوش مصنوعی و مشکل آگاهی» و «هوش مصنوعی و مشکل التفات»..
محمود خاتمی
محمود خاتمی (زادهٔ ۱۳۴۲، تهران) استاد پژوهشی فلسفهٔ دانشگاه تهران است.محمود خاتمی در سال ۱۳۴۲ در تهران متولد شد. پدرش محمدرضا خاتمی بروجردی از عالمان دینی و مادرش نیز از خاندان طباطبایی بروجردی است. وی تحصیلات مقدماتی را در همان شهر گذرانده و در هر دو سنت ایرانی-اسلامی و غربی تحصیل و پرورش یافت [نیازمند منبع] و تحصیلات و تحقیقات خود رادر زمینه فلسفه در دانشگاه‌های ایران و انگلستان پی گرفت. ابتدا به دانشگاه تهران رفت و درجات کارشناسی فلسفه، کارشناسی ارشد الهیات (ادیان و عرفان)، کارشناسی ا...
دسته بندی های کتاب فلسفه هوش مصنوعی
ادبیات معاصر
علمی
ادبیات ایران
پرفروش ترین های چاپ 1401
هوش مصنوعی
قسمت هایی از کتاب فلسفه هوش مصنوعی (لذت متن)
«تعاریفی که تاکنون از هوش مصنوعی عرضه شده، مانند همه تعاریف در علوم و فناوری، همه شرح الاسمی اند، و لذا این تعاریف هوش مصنوعی جملگی در زمره تعاریف پراتیک اند، یعنی نه نظر به واقعیت آن، بلکه نظر به کاربرد آن تعریف شده اند، یعنی این تعاریف کاربردی و روشی اند و لذا به احیاث مختلف اند، و هر یک بر جنبه یا جنبه هایی مختلف از هوش تاکید و تکیه دارد؛ اما البته مشترکاتی هم به حیث اطلاق علمی میان آن ها وجود دارد، و لذا محققان این حوزه بر قدر مشترک این تعاریف بسنده کرده اند که ناظر به وجه کاربردی آن در مقام عمل است. از این منظر، تعاریف مختلفی که پایه گذاران و محققان نظریه هوش مصنوعی در ادوار مختلف از آن عرضه کرده اند، هرچند در عبارات مختلف، و گاه حتی متخالفند، اما در واقع همه آن ها ناظر به همان قدر مشترک هستند. خصوصیات اصلی این قدر مشترک عبارتند از: (1) محاسبه ورزی و (2) پردازش اطلاعات به منظور (3) شناخت، (4) یادگیری، و (5) اکتشاف مشکلات و (6) حل مسائل، در جهت (7) تسریع امور و (8) ایجاد رفاه در حوزه های علمی و عملی. محققان نظریه هوش مصنوعی هر تعریفی که از هوش مصنوعی داشته باشند و به هر مکتبی در تبیین نظری و ساخت عملی آن تعلق داشته باشند، در مقام عمل، این قدر مشترک را مدّ نظر دارند. برای نمونه، نزد تورینگ، که آموزه او منشأ این نظریه بود، هوش مصنوعی عبارتست از حل مسأله بر پایۀ توانایی محاسبه ورزی مشابه و به تقلید از هوش انسان؛ و لذا بنا به این تعریف، مراد او از نظریه هوش مصنوعی، طرح ساخت یک ماشین محاسبه (ماشین تفکر) است که همان وظایفی را انجام دهد که هوش طبیعی انسان انجام می دهد.»