محمدابراهیم نواب تهرانی (1241-1299ق)، ملقب به بدايع نگار، از اديبان و مورخان عصر قاجار است. فرزند محمدمهدی، منشى، اديب، خوش نويس و مورخ عصر محمد شاه و ناصرالدين شاه قاجار، برخى منابع لقب او را مدايح نگار ذكر كرده‌اند. از وى آثار بسیاری در زمينه‌های تاريخى‌و مذهبى باقى مانده كه برخى چاپ شده و برخى دستنويس باقى مانده است.
