دکتر پروین بهمنی خواننده محقق پژوهشگر موسیقی و پژوهشگر فولکلورها و ادبیات و فرهنگ شفاهی قشقایی متولد ۱۳۲۷ شهر شیراز، فارغ التحصیل دانشسرای تربیت معلم است که توانسته نشان درجه یک هنری (دکتری) را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران کسب نماید. پروین بهمنی در دامن مادر و همچنین دایه اش که از صدای خوشی برخوردار بود با نغمه های قشقایی آشنا می شود ، چون کار زنان در ایل همراه با زمزمه های شعر و آواز است. زنان قشقایی برای هر کار روزانه خود(شیردوشیدن ، مشک زنی ، برنج کوبی و…) موسیقی بخصوصی دارند . در قالیبافی ضربه هایشان بر تار پود قالی با آوا همراه است تا شاید که کارهای سخت روزانه را به واسطه موسیقی سهل تر نمایند. علاوه بر این پدر بانو بهمنی نیز (غلامرضا خان بهمنی بهمن بیگلو)، خود از صاحب سبک های موسیقی قشقایی و از علاقمندان و موسیقیدانان ایل قشقایی بوده و این به دختر جوان در ایل کمک کرد که به آواها و اشعار ایل دلبستگی بیشتری پیداکرده و آن ها را فرا گیرد. اولین معلم او به گفته خودش دایه اش بود که برایش لالایی میخواند: « هنوز هم نوای آن لالایی در پیچاپیچ ذهنم نقش بسته است. دایه ام راه احیای موسیقی عاشیقی قشقایی را که سال ها بود از بین رفته بود پیش رویم قرار داد». پروین دوران تحصیلی خود را در مدرسه تربیت معلم شیراز ادامه داد وفارغ التحصیل دانشسرای عشایری گشت و پس از آن به مدت ۱۶ سال به آموزگاری اشتغال داشت . در همان زمان همراه کار معلمی به کارهای هنری و فعالیت خستگی ناپذیرش برای توسعه و دوام موسیقی ایل نیز می پرداخت. سال ها به آموختن ردیف موسیقی ایرانی پرداخت و سپس به موسیقی ایل خود, قشقایی روی آورد. او این موسیقی را از لابه لای خاطرات و آواهای ایلیاتی احیا کرد، آواهایی که همچون لباسهای رنگارنگ قشقایی و کوچ در دامنه های فارس به دست فراموشی سپرده می شدند.
