محمدعلی انصاری قمی (۱۳۶۳-۱۲۹۰) خواندن و نوشتن را در مكتب آموخت. پس از فوت پدر متكفل خانواده اش شد و بدین منظور در بازار به كار پرداخت. پس از فراغت از كار روزانه، در مدرسه‌ى رضویه‌ى قم به تحصیل صرف و نحو نزد شیخ عبداللَّه اشتهاردى مشغول شد و تا كتاب صمدیه پیش رفت و صرف و نحو را به خوبى فراگرفت و توانست احادیث را از عربى به فارسى درآورد. بیش از این نتوانست به تحصیل بپردازد اما از مطالعه‌‌ى كتب و دواوین شعر اساتید متقدم غافل نماند. آثار او: از دیوان اشعار مشتمل بر بیش از پنجاه هزار بیت كه بیشتر آن مراثى و مدایح اهل بیت علیهم السلام و علما و مراجع عظام است؛ «نهج البلاغه منظوم»، حدود سى هزار بیت؛ ترجمه‌ى «غُررالحكم و دررالكلم»، كلمات قصار حضرت امام على علیه السلام؛ «پیغمبر شناخته شده»؛ «دفاع از حسین شهید»، در رد كتاب «شهید جاوید»؛ «دفاع از اسلام و روحانیت»، رد نظرات دكتر على شریعتى؛ «پاسخ به بداندیشان»، در رد مردوخ كردستانى؛ «آیینه‌ى دل»؛ «آیین جهاندارى».
