کتاب زبان شعر در نثر صوفیه

Poetry language in Sufi
درآمدی به سبک شناسی نگاه عرفانی
کد کتاب : 12062
شابک : 9789643721411
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 660
سال انتشار شمسی : 1402
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 13 آبان

معرفی کتاب زبان شعر در نثر صوفیه اثر محمدرضا شفیعی کدکنی

کتاب زب‍ان ش‍ع‍ر در ن‍ث‍ر ص‍وف‍ی‍ه با عنوان فرعی درآمدی به سبک شناسی نگاه عرفانی نوشته ی محمدرضا شفیعی کدکنی است که شعر عرفانی را مورد نقد و تحلیل قرار می دهد. این کتاب تجمیع چهل مقاله در سبک شناسی نگاه عرفانی است.در آغاز کتاب ایشان به تعریف عرفان می پردزاند و عرفان را نگاه هنری به دین و الهیات قلمداد می کنند.
شفیعی کدکنی در این اثر از دریچه تاریخ تاریخ و بر اساس تعریف شخصی اش از عرفان به بررسی فراز و فرود های عرفان در طول تاریخ پرداخته است. نویسنده خود کتاب را اینگونه تعریف می کند:" این کتاب، دریچه ای است به چنین نگاهی که تمام مصلحان اجتماعی کشور ما بدان نیاز خواهند داشت. اگر ازین چشم انداز به تجربه عرفانی نگریسته شود، اصلاح آن و یافتن نگاه انتقادی نسبت به پست و بلند آن کار دشواری نخواهد بود وگرنه در این راه، رنج ما بمانند کسروی جز مقداری دشنام و ستیزه جویی ناکام چیزی به بار نخواهد آورد."
شفیعی کد کنی بیشتر کتاب زبان شعر در نثر صوفیه را زمانی که در دانشگاه پرینستون بوده نوشته و در اواخر سال 1356 اقدام به چاپ آن کرده است. آنگونه که خود کد کنی اظهار می کند این کتاب نگاه شخصی او به عرفان و عقیده شخصی اش در تصوف است. کدکنی در این کتاب به بررسی زبان عارفان در طول تاریخ با نگاه انتقادی پرداخته است. خواندن کتاب زبان شعر در نثر صوفیه می تواند ما را نکات پنهان مانده از صوفیان گذشته آشنا کند.

کتاب زبان شعر در نثر صوفیه

محمدرضا شفیعی کدکنی
محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهرماه ۱۳۱۸ در کدکن ( نیشابور ) در خراسان[۱]شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ قدمایی آغاز کرد و پس از چندی به سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ های نشابور نام آور شد. آثار شفیعی را می توان به سه گروه انتقادی و نظری و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی می شود، که بخشی از آن ها در زیر آورده شده اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسی...
دسته بندی های کتاب زبان شعر در نثر صوفیه
قسمت هایی از کتاب زبان شعر در نثر صوفیه (لذت متن)
یکی از درونمایه های بنیادی و گسترده شعر فارسی و ادب صوفیه، مسأله تقابل عقل و عشق است. هرکس چند بیت شعر سروده باشد، احتمالا، در همان چند بیت، اشاره ای به این موضوع دارد، خواه این اندیشه نتیجه تأمل و تجربه شخصی او باشد و خواه تقلید از سرمشقهای رایج به جای دوری نمی رویم، از سیاستمدار برجسته عصر خودمان، قوام السلطنه، چند بیتی بیشتر باقی نمانده و در میان آن چند بیت غزلی است با این مطلع: عقل می گفت که دل منزل و مأوای من است عشق خندید که یا جای تو یا جای من است

درین روزگار، ما با کلمه «حال» و «مقام» و «حالات» و مقامات» چنان خوگر شده ایم که این رشته رمزهای زبانی، ما را به هیچ عالمی نمی برند و اگر به عالمی رهنمون شوند عالمی است «مسدود». شاید اگر از کلمه «وضعیت» یا شرایط روحی» بهره ببریم، امروز، برای انسان معاصر، قابل فهم تر باشد. وقتی که به رفتاری یا گفتاری از بایزید یا بوسعید می اندیشیم، بهتر است آن را نوعی سفر در وضعیت های روحی ایشان تلقی کنیم، تا مسأله رسانگی به گونه بهتری تحقق پذیر شود.

تصوف قلمرو هنری زبان است. عرفان اصیل جز دریک زبان هنری و جمال شناسانه امکان تحقق ندارد و زبان هنری حتی اگر از واژه های ارجاعی شکل گرفته باشد به آن واژه های ارجاعی حالت عاطفی می بخشد، درست بمانند شعر، هم در شعر و هم در گفتار اصیل عارف، ما با ساحت عاطفی زبان سروکار داریم.