کتاب «رنج های ورتر جوان» اثر «گوته»، نمونهای اولیه و پرالتهاب از «ادبیات رمانتیک» است.
این ایده که جهان پیرامون به ذهن انسان وابسته است، یکی از بزرگترین مشارکت های «کانت» در فلسفه به شمار می رود و همچنان موضوعی مهم و بحثبرانگیز در نظر گرفته می شود.
هنرمندان «رمانتیک»، عقلگرایی و نظمِ حاکم بر دوران پیشین (عصر روشنگری) را پس زدند و بر اهمیتِ بیانِ بیپردهی عواطف شخصی تأکید کردند.
احساسات و عواطف در طول این دوران، به عاملی مهم برای به تصویر کشیدن «انسانگرایی» تبدیل شد و مفهوم «کاراکتر»، اهمیت بیشتری از مفهوم «ماجراجویی» پیدا کرد.
«کانت» در دوره ای بسیار جالب توجه در تاریخ یعنی دوره ای که آن را با نام «عصر روشنگری» می شناسیم، به خلق اثر پرداخت.