محمدبن عبدالله بن محمد بن حمدویه بن نعیم طهمانی نیشابوری، ابو عبدالله حاکم معروف به «ابن‌البیع» – فقیه، قاضی، محدث و حافظ، از فقهای بزرگ و محدثان نیشابور بوده که در عصر خود، امام اهل حدیث به شمار می‌رفته و بزرگی او نزد علمای بزرگ زمان، مسلم بوده است. آنان حق فضل و حرمت او را رعایت می‌کرده‌اند. از آن رو که از سوی سامانیان به قضاوت نیشابور منصوب شده بود؛ به حاکم نیشابوری معروف شد و یا این‌که او را به لحاظ معنی اصلاحی حدیثی واژه «حاکم» بدین نام نامیده‌اند. کتاب شریفی که پیش روی دارید، چاپ نسخه خطی کهن فضائال فاطمه‌الزهرا اثر محدث بزرگ، حاکم نیشابوری است. از این کتاب نسخه‌ای بل عنوان «مناقب فاطمه سیده نساالعالمین» در مجموعه‌ای به مورخ 588ق، در کتابخانه ملت با نقره ترکیه، به شماره 95 ک موجود است.
کتاب فضائل فاطمه الزهرا (س)
سخن