پروفسور بولنت آتالای ما را به گردشی مفرح در پیچ و خم هزاره ها و قاره ها میبرد، و هنر و معماری، علم و ریاضیات را در زیر چتر نبوغ لئوناردو داوینچی به هم میرساند. نوشته ی او تحت تاثیر چشم هنرمندانه اش برای شناخت زیبایی، ستایش تاریخ گرایانه اش از زمینه های رویدادها، و عشق دانشمندانه اش به نظم و تقارن قرار میگیرد. من شرحی که آتالای درباره شام آخر لئوناردو نوشته است اندکی پس از مشاهده ی این شاهکار در میلان و اندکی پس از مرمت آن نوشته است مطالعه کردم لئوناردو الگویی است برای انسان-هنرمند، معمار، فیلسوف، دانشمند، و نویسنده به شکل طرح شده در عصر رنسانس. تعداد کسانی که همانند او باشند از تعداد انگشتان دست فراتر نمیرود، اما پروفسور آتالای به بیان دقیق تر، یک انسان عصر رنسانس در عصر جدید است، و ما را به بهره گیری از نیروی ترکیبی فرا میخواند که همان الگوی لوناردو است.
کتاب ریاضیات و مونالیزا