داستان دربارۀ بچه‌های مدرسه‌ای در تورین ایتالیا است و زمان آن به سال ۱۸۸۲ بازمی‌گردد.[۳] معلم مدرسه عوض می‌شود و آقای پربونی با آن عینک یک‌چشمی و خط‌های پیشانی‌اش که خیلی خشک و عصا قورت داده به نظر می‌رسد، به‌جای خانم دل‌گارچی به کلاس می‌آید. از موقعی که آقای پربونی شروع می‌کند و قصه‌های اندوهگین و عبرت‌آموزش را سر کلاس برای بچه‌ها تعریف می‌کند، همه از این‌رو به آن‌رو می‌شوند، جز فرانچی. اما آقای پربونی ول‌کن معامله نیست، او که با گفتن هر داستان، باعث می‌شود هر کدام از بچه‌ها به طریقی با قهرمان داستانش هم‌زادپنداری کنند و به پهنای صورت اشک بریزند، آنقدر میان داستان‌هایش می‌گردد تا بالاخره یک قهرمان (ضدقهرمان) مشابه فرانچی می‌یابد و او را به زانو درمی‌آورد. راوی داستان‌های هر قسمت، انریکو است؛ یکی از بچه‌های خانواده‌دار و متشخص مدرسه که وقایع را در دفتر خاطراتش ثبت می‌کند و در واقع، نتیجه‌گیری اخلاقی پایان هر داستان، از زبان او است.
رمان «قلب» (Cuore / Heart) که منبع اقتباس این انیمه است در سال ۱۸۸۶ توسط ادموندو د آمیچیز (۱۸۶۴–۱۹۰۸)، رمان‌نویس ایتالیایی نوشته شده و موفقترین و محبوبترین رمان او به شمار می‌آید که شهرتی جهانی پیدا کرد. سری کارتونی که در تلویزیون ایران با نام «بچه‌های مدرسه والت» نشان داده شد، محصول کمپانی نیپون است که سال ۱۹۸۱ ساخته شده و شبکۀ TBS آن را پخش کرده‌است.