با وجود این که زیگموند فروید، پدر روانکاوی مدرن، اطلاعات زیادی از ساز و کارهای پشت پرده ی زندگی انسان ها به ما آموخت، خودش شخصیت شکننده و آسیب پذیری داشت.
قدرت چیز عجیب و غریبی است. در همین واژه‌ی چهار حرفی افسون سنگینی نهفته است که به تنهایی بار تمام تاریخ بشریت را به دنبال خود می‌کشد.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
