داستان تاریخی نوعی از نگارش است که مرز میان تاریخ و ادبیات به شمار می رود. در این گونه کتاب ها معمولا از هیچ منبعی یاد نشده و یا از منابع کمی یاد می شود. در رمان تاریخی، دروغ یا حقیقت داشتن مطلب مهم نیست بلکه نوع نوشتار اهمیت دارد و اثر از نظر ادبی مورد ارزیابی قرار می گیرد. عنصر کلیدی در داستان های تاریخی این است که روایت کلی در گذشته جریان دارد و به مسائلی چون اخلاقیات، وضعیت اجتماعی و جزئیات دیگر یک دوره ی زمانی خاص در گذشته می پردازد. این گونه از ادبیات دارای زیر-ژانرهایی چون تاریخ متناوب (یا تاریخ بدیل) و داستان فانتزی تاریخی است.
اومبرتو اکو به عنوان یک نشانه شناس تلاش می کرد تا فرهنگ های مختلف را از طریق بررسی نشانه ها و نمادهای آن ها تفسیر کند
هدف اصلی برای اغلب داستان سرایان این است که کاری کنند مخاطبین، داستان آن ها را کامل بخوانند
قدرت میراث «چینو آچه به»، شهریار رمان آفریقایی، را به هیچ وجه نمی توان انکار کرد
