کتاب بهشت و زمین

یون کالمن استفانسون، متولد ۱۹۶۳، رمان‌نویس و شاعر ایسلندی. بعد از پایان تحصیلش در کالج مدتی در کارهایی از قبیل ماهیگیری و سنگ‌تراشی مشغول شد و بعد به دانشگاه رفت تا ادبیات بخواند اماآن را نیمه‌کاره رها کرد و به روزنامه‌نگاری و ترجمه روی آورد. بعد از آن مدتی در دانمارک زندگی کرد و موقع بازگشت به ایسلند کارمند یک کتابخانه عمومی شد که به او فرصت می‌داد تا در مطالعه غرق شود. از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ شش کتاب چاپ کرد که مورد توجه منتقدان ادبی قرار گرفتند اما موفقیت اصلی او با رمان بهشت و زمین (۲۰۰۷) به دست آمد که جلد اول یک سه گانه بود و با رمان‌های اندوه فرشتگان (۲۰۰۹) و قلب انسان (۲۰۱۱) کامل شد. استفانسون با این سه رمان برنده جوایز زیادی شد و با ترجمهٔ آنها به زبان‌های دیگر به نویسنده‌ای جهانی بدل گشت. رمان‌های بعدی او موفقیت‌های سه‌گانه معروفش را تکرار کردند و جوایز متعددی برایش به ارمغان آوردند؛ ماهی‌ها پا ندارند (۲۰۱۳)، آستا: وقتی هیچ راهی به خارج از جهان نمی‌رسد به کجا پناه ببریم؟ (۲۰۱۷) و رمان آخرش فقدان تو تاریکی مطلق است (۲۰۲۲) که برندهٔ جایزهٔ بهترین رمان اروپایی (کنیاک) شد. بهشت و زمین همانند دیگر رمان‌های استفانسون زبانی شاعرانه دارد و در پیوند مستقیم با طبیعت روایت می‌شود. قصه یک ملوان است که برای ماهیگیری به دریا می‌رود و کشتی‌اش دچار طوفان و شکستگی می‌شود. وقتی دیگر ملوان‌های کشتی با خشونتی غیرانسانی فقط به فکر نجات خود هستند، تنها دغدغه او رساندن یک کتاب شعر به ناخدایی پیر و نابیناست که در یک جزیره زندگی می‌کند. او برای کار ملوانی ساخته نشده، روح شاعرانه دارد و میان طبیعتی خشن و انسان‌هایی خشن‌تر دنبال معنای زندگی و آرامش می‌گردد.