آثار «غیرداستانی خلاق» را می توان مانند داستان ها، به شکل «تجربی» و خارج از قواعد مرسوم روایت کرد، تنها نکته اینجاست که اثر باید بر اساس واقعیت ها خلق شده باشد.
تأثیرگذاری این داستان ها تا حدی است که همچنان بسیاری از آن ها به منظور اشاره به مفهوم یا وضعیتی مشخص، در گفت و گوهای روزمره مورد استفاده قرار می گیرند.
«مو یان» به خاطر توانایی خود در آمیختن داستان های محبوب، تاریخ و «مدرنیسم» با تصویری رویاگونه از واقع گرایی ادبی، در سال 2012 جایزه ی «نوبل ادبیات» را از آن خود کرد.
«زاویه ی دید»، داستان ها را به آثاری جدید تبدیل می کند و نشان می دهد ما به جای نیاز داشتن به مجموعه ای جدید از رویدادها، فقط به شیوه ای جدید برای نگاه کردن به آن ها نیاز داریم.
شش رمان و دو مجموعه داستان کوتاه—اثر نویسنده ی لهستانی «آندره ساپکوفسکی» که با ارائه ی شخصیت هایی فراموش نشدنی، میلیون ها مخاطب را در سراسر جهان به خود جذب کرده است.
