محمد ابراهیم جعفری شاعر است و نقاش و معلم… در معلمی همانقدر هنرمند است و همانقدر آزاد اندیش که در شعرها و نقاشیهایش. فیالبداهگی در جانش نهفته است، اعتقاد دارد که بین هنرها مرزی نیست و همه میتوانند در هم بیامیزند. میگوید تمام هنرها وقتی به درجه خلوص برسند شعر هستند و هر اثر هنری یک شعر است، میگوید ململ خیال هنرمند مانند نوری سحرآمیز بر هر چه افکنده شود اثری هنری بهوجود میآید.بیرون از مننه صدایی هست نه رنگیشگفتی در درون من است…
کتاب هزار پرنده عاشق