شاهین فَرهَت (زادهٔ ۷ فروردین ۱۳۲۶) آهنگساز، موسیقی‌دان و مدرس موسیقی اهل ایران است. وی به‌عنوان یکی از آهنگسازان سرشناسِ موسیقی کلاسیک در ایران، آثار متعددی را بر اساسِ فرم‌های رایج در موسیقی غرب مانند: سمفونی، کنسرتو، سوئیت، کانتات، پرلود، فوگ، پوئم سمفونیک، راپسودی و دیگر شیوه‌های مرسوم، خلق کرده که غالباً به فضای موسیقی دوران رمانتیک نزدیک است و در عین‌حال از تأثیر نغمه‌های موسیقی ایرانی نیز بی‌بهره نبوده‌است. شاهین فرهت در تهران متولد شد. او در خانواده‌ای اهل هنر و موسیقی رشد کرد و از همان دوران کودکی با گوشه‌های آواز و دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا شد، اما صدای ساز پیانو و موسیقی کلاسیک او را شیفتهٔ خود کرد. وی ابتدا نزد کارمین اوسوریو و امانوئل ملیک اصلانیان، نواختنِ پیانو را آغاز کرد و پس از اخذ دیپلم متوسطه، به‌منظور ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ موسیقی، ایران را ترک و آموزشِ نوازندگی را در آمریکا دنبال کرد اما پس از مدتی به کشور بازگشت و به فراگیری موسیقی در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول شد. وی پس از پایان تحصیل در دانشگاه تهران، مجدداً برای ادامهٔ تحصیلات به خارج از کشور سفر کرد و در مراکز آموزشی چون دانشگاه سوربن، دانشگاه استراسبورگ و دانشگاه نیویورک، موسیقی‌شناسی و پس از آن آهنگسازی را تا دریافت مدرک دکترا دنبال کرد. فرهت پس از بازگشت به ایران، با حضور در دانشگاه تهران به‌عنوان استادیار و پس از مدتی در مقامِ نخستین مدیر گروه موسیقی دانشگاه تهران به فعالیت‌های خود در کنار ساخت آثار موسیقی ادامه داد. او علاوه بر ایران، سال‌ها در کشور سوئد نیز تدریس کرده‌است. وی همچنین در جشنواره‌ها و محافل تخصصی موسیقی، به‌صورت فعال شرکت داشته‌است. از کارهای وی تاکنون حدود بیست سمفونی ضبط و منتشر شده‌است که در بین آثار آهنگسازان ایرانی، بیشترین تعداد را دارا است، به‌همین دلیل از او با عنوان «پدر سمفونی ایران» یاد می‌شود.
