انجمن نقد و تحلیل ایران‌کتاب اولین دوره‌ی خود را با معرفی کتاب «سر گذاشتن روی زانوی ابن سیرین» پشت سر گذاشت و 39 نفر از اعضا، متن‌هایشان را درباره‌ی این کتاب در قالب پست در اینستاگرام و تلگرام و ریویو در گودریدز منتشر کردند.
تأکید روی درونمایه، زبان، لحن و نسبت داستان‌ها با سورئالیسم و رئالیسم جادویی در عموم متن‌ها دیده می‌شد و تعداد محدودی، به ارزیابی دقیق، منتقدانه و تحلیلی داستان‌ها پرداخته بودند. تحریریهی ایران‌کتاب در پایان دوره‌ی اول انجمن نقد و تحلیل ایران‌کتاب و آغاز دوره‌ی دوم، از میان متن‌های منتشر شده، با توجه به مجموعه‌ی معیارهایی که برای تشخیص کیفیت یک نوشته‌ی تحلیلی یا نقادانه باید در نظر گرفت و دقت بیشتر، نکته‌سنجی و راهگشا بودن برای مخاطب و نویسنده، یادداشت‌های «سجاد کاظمی»، «رامبد عبدی فخرایی» و «حکیمه خدادادی» را شایسته‌ی تقدیرِ بیشتر می‌داند.
چند نکته در جهت ارتقای یادداشت‌ها در دوره‌های بعدی ضروری به نظر می‌رسد:
1. استفاده از زبانِ نوشتاری به جای زبان گفتاری و تمرین مداوم برای رسیدن به یک نثرِ شخصی، صحیح و زیبا! این مسئله‌ی مهم را باید در نظر بگیرید که هیچ منتقد، تحلیلگر و اندیشمندی در تاریخ وجود نداشته است که به زبانِ گفتاری بنویسد، چون اساسِ زبانِ نوشتاری بر جدّیت، تعمق و تفکّر است که این مهم از فرهنگِ شفاهی دور از اندیشه و عمیق شدن در پدیده‌ها و نمودِ آن یعنی زبانِ گفتاری، وجود ندارد. نوشتن به زبان نوشتاری را بسیار جدّی بگیرید، اگر می‌خواهید و دوست دارید نویسنده، منتقد، تحلیلگر و حتی ریویونویس خوبی شوید.
2. از صفت‌های تفضیلی(صفت‌هایی با پسوند «تَر و تَرین» مانند بهترین، خوبترین، قشنگترین و ...) در کمترین میزان ممکن استفاده نکنید و دوست داشتن یا نداشتن خودتان را معیارِ ارزیابی‌تان قرار ندهید. ارزیابی شما باید بر پایه‌ی ادله‌ها و استنتاج‌های مشخصی باشد که ذوق شما و وجود قوه‌ی شناختتان را همزمان در خود داشته باشد.
3. تعداد کتاب‌های خوانده‌شده‌ی خودتان را معیارِ ادبیات و قضاوت قرار ندهید. وقتی از عبارتی مثلِ «این کتاب در بین آثار ادبیات داستانی فارسی...» استفاده می‌کنید، زمانی قابل اتکاست که شما به طور مداوم و در طولِ سالیان، ادبیات داستانی فارسی را از ابتدا تا امروز، پیگیری کرده و به اشرافِ لازم رسیده باشید.
4. به تفاوت معنایی کلمه‌ها و مفاهیمِ مختلف توجه کنید. به طورِ مثال درخصوص تفاوت مکتب، سبک و جنبش مطالعه کنید و این نکته را در نظر داشته باشید که سورئالیسم یک مکتبِ ادبی‌ست و وقتی از عبارتِ «سبکِ سورئالیسم» یا «سبکِ رئالیسم» و امثالهم استفاده می‌کنید، کاملا اشتباه است. «سَبک» یک ویژگی شخصی‌ست که هر نویسنده، هنرمند و اندیشمند، با سال‌ها مطالعه، تمرین، تجربه و تفکّر به آن دست می‌یابد و از لابه‌لای آثارش، خودآگاه و ناخودآگاه، سبکِ او هویدا می‌شود.
5. اگر در ابتدای شروعِ نوشتن درباره‌ی کتاب‌ها هستید، همیشه از کتاب‌هایی مثل «مکتب‌های ادبی» نوشته‌ی «رضا سیدحسینی»، «راهنمای تفکر نقادانه» نوشته‌ی «نیل براون و استوارت ام کیلی» و دیگر کتاب‌های مرجع و هدایتگر در این زمینه کمک بگیرید.
انجمن نقد و تحلیل ایران‌کتاب در پایانِ دوره‌ی اول از همه‌ی دوستانی که با نوشته‌هایشان همراهِ انجمن بودند تشکر می‌کند. امیدواریم که در دورِ دوم شاهد متن‌هایی بیشتر و باکیفیت‌تر باشیم و همگی بتوانیم به گسترش فرهنگ معرفی و نقد کتاب کمک کنیم و در دیده و خوانده شدن آثارِ بیشتری ایفای نقش کنیم.
جهت مشاهده ی معرفی های منتشر شده می توانید #انجمن_نقد_و_تحلیل_ایران_کتاب را در اپلیکیشن اینستاگرام دنبال کنید
همچنین جهت ثبت درخواست عضویت خود در « انجمن نقد و تحلیل » نام خود را به شماره ی 10001631 پیامک کنید. پس از ارسال پیامک همکاران ما جهت دریافت اطلاعات تکمیلی با شما تماس خواهند گرفت. جهت معرفی کتاب نیز، با در نظر گرفتن اولویت های اعلام شده، اطلاعات کتاب را به نشانی review@iranketab.ir ارسال فرمایید
