کتاب مثل آب برای گل

رمان «مثل آب برای گل» نوشته‌ی والری پرن، داستان زنی به نام ویولت توسن را روایت می‌کند؛ زنی که به‌عنوان نگهبان یک قبرستان در شهری کوچک در فرانسه زندگی می‌کند. ویولت بیشتر وقتش را در خانه‌ای کنار قبرستان می‌گذراند، جایی که با عزاداران صحبت می‌کند، قهوه می‌نوشد و به کارهای مربوط به قبرستان رسیدگی می‌کند. او به نوعی به بخشی از زندگی روزمره کسانی تبدیل شده که با مرگ عزیزان‌شان سروکار دارند.
داستان با ورود مردی به نام ژولین سول به قبرستان تغییر مسیر می‌دهد. ژولین می‌خواهد خاکستر مادرش را روی قبر مردی غریبه بریزد و این درخواست باعث می‌شود اتفاقاتی از گذشته‌ی ویولت دوباره به جریان بیفتد. این بخش از روایت، آرامش سطحی زندگی او را به هم می‌ریزد و زمینه‌ای می‌شود برای بازگشت به خاطرات و روابطی که مدت‌هاست سرکوب شده‌اند یا ناگفته مانده‌اند.
کتاب با ساختاری غیرخطی نوشته شده و مدام بین زمان حال و گذشته جابه‌جا می‌شود. بخش‌هایی از خاطرات کودکی ویولت، زندگی‌اش با همسرش فیلیپ، تجربه‌ی مادر بودن، و رنج‌هایی که در طول مسیر تحمل کرده، به‌تدریج در دل روایت اصلی گنجانده می‌شود. همچنین نویسنده از دفترچه‌های یادداشت، وصیت‌نامه‌ها و نامه‌ها برای باز کردن لایه‌های پنهان زندگی شخصیت‌ها استفاده می‌کند. در کنار روایت زندگی ویولت، داستان‌های متعددی از مردگان و بازماندگان‌شان هم روایت می‌شود. این داستان‌ها، که اغلب کوتاه‌اند، به کتاب ابعاد اجتماعی و انسانی بیشتری می‌دهند.