در زمانهای که فاصلهمان از طبیعت مدام بیشتر میشود و روزهایمان را در محاصره دیوارها، صفحهنمایشها و هیاهوی شهر سر میکنیم، در آستانه از دست دادن زیستبومی هستیم که زمانی آن را خانهمان میدانستیم و همراه با آن شاید بخشی از خودمان را هم گم کنیم. اما لوسی جونز در فراق بهشت در بند بیم و حسرت نمیماند، در عوض میپرسد چرا و چگونه رابطهمان با طبیعت یا فقدان آن در تمام مراحل زندگی بر جسم و جان و روان ما تأثیر میگذارد.
لوسی جونز نویسنده و روزنامهنگار ساکن انگلستان است. او پیش از این در NME و دیلی تلگراف کار میکرد و نوشتههایش در مورد فرهنگ، علم و بومشناسی در GQ، The Sunday Times، Guardian و New Statesman منتشر شده است. او نویسندهی کتابهای Foxes Unearthed است که برندهی جایزهی Roger Deakin انجمن نویسندگان در سال ۲۰۱۵ شد؛ Losing Eden که در فهرست اولیهی جایزهی Wainwright قرار گرفت و به عنوان کتاب سال Times and Telegraph انتخاب شد؛ و Matrescence، «بررسی هیجانانگیزی از معنای مادر بودن» (آبزرور)، که در فهرست اولیهی جایزهی زنان برای آثار غیرداستانی قرار گرفته است. او همچنین نویسندهی مشترک کتاب The Nature Seed (Profile) است.