کتاب زاده زابل

در دورانی که عده‌ای خسته و ناامید از دانشکده‌های غرب‌زده مدیریت، به دنبال واردات مدیر از غرب بودند تا مشکلات کشور را رفع کنند، سراغ عرصه مدیریت رفتیم! هدفمان این بود با زیر ذره‌بین بردن مدیران جهادی و شاخص کشورمان، آن‌ها را به‌عنوان الگوهای موفق بومی در عرصۀ مدیریت و سیاست‌گذاری به جامعه معرفی کنیم.

در این میان ناگهان پایمان به سیستان‌وبلوچستان باز شد؛ سرزمینی که از نگاه سرمایه‌داری از مرکز دورافتاده و آنچنان امتیاز و اعتباری برایش قائل نیستند. مختصاتی که در طول این سال‌ها به آن بی‌مهری‌ها کرده‌اند، به دورش رانده‌اند، برایش کم گذاشته‌اند و مردمان صبور و غیورش را رنجانده‌اند. مدت‌هاست دربارۀ فرصت‌ها و تهدیدهای این استان حرف و حدیث‌های زیادی مطرح شده است؛ اما بعید به نظر می‌رسید که در چنین استانی سوژه‌ای با موضوع پیشرفت، آن هم در حوزۀ مدیریت پیدا بشود! ولی حقیقت چیز دیگری بود. این سرزمین حرف‌های شنیدنی و روایت‌های جذاب زیادی برای گفتن داشت. آری به‌درستی این سرزمین را سرزمین گنج‌های پنهان و محرومیت‌های آشکار نام نهاده‌اند. هنوز هم که هنوز است می‌توان داشته‌های این استان را به رخ نداشته‌هایش کشید. واقعا هم چه عیبی دارد؟! بیاییم و بیش از پیش، مردان و مدیران سخت‌کوش و پرتلاش این سرزمین را بزنیم توی سر سیل و خشک‌سالی و طوفان و غوغای ریزگردها و کم‌وکاستی‌ها و تمام محرومیت‌های چندین و چند‌ساله سیستان‌وبلوچستان!