کتاب استالینگراد - آغاز پایان;

کتاب استالینگراد - آغاز پایان

Stalingrad: The Fateful Siege, 1942–1943

کد کتاب : 2202
مترجم :
شابک : 978-6005847086
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 562
سال انتشار شمسی : 1399
سال انتشار میلادی : 1998
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : ---

برنده ی جایزه ادبی ساموئل جانسون

معرفی کتاب استالینگراد - آغاز پایان اثر آنتونی بیوور

نبرد استالینگراد نه تنها نقطه عطف روان شناسانه ی جنگ جهانی دوم بود: بلکه چهره جنگ مدرن را نیز تغییر داد. کتاب استالینگراد آغاز پایان اثرآنتونی بیوور ، نویسنده پرفروش بین المللی، به بررسی این نبرد مهم می پردازد.
در آگوست 1942 ، ارتش ششم عظیم هیتلر به شهری رسید که نام استالین را بر خود داشت. در محاصره پنج ماهه بعد ، روسها برای نگه داشتن استالینگراد به هر قیمتی جنگیدند. سپس ، در یک وارونگی حیرت انگیز ، دشمن نازی خود را محاصره کرده و به دام انداختند. این نبرد بر سر ویرانه های یک شهر به قیمت جان بیش از یک میلیون نفر تمام شد. کتاب استالینگراد: آغاز پایاین تجربه سربازان هر دو طرف جنگ ، جنگ در شرایط غیرانسانی و غیرنظامیانی را که در یک میدان نبرد شهری گرفتار شده اند ، منتقل می کند. آنتونی بیوور با بازماندگان این جنگ گفتگو کرده و مطالب کاملا جدیدی را در طیف وسیعی از بایگانی های آلمان و شوروی کشف کرده است ، از جمله بازجویی از زندانیان و گزارش هایی درباره فرار از زندان و اعدام ها. کتاب استالینگراد به عنوان داستانی از قساوت ، شجاعت و رنج های انسانی، کتابی بی سابقه و فراموش نشدنی است.
مورخان در سراسر جهان کتاب استالینگراد آغاز پایان آنتونی بیوور را به عنوان گزارش قطعی از مخوف ترین نبرد جنگ جهانی دوم تحسین کرده اند. آنتونی بیوور رمان نویس و تاریخ نگار بریتانیایی است که موفق به کسب نشان شوالیه افتخار هنر و ادبیات فرانسه شده است.
آنتونی بیوور
آنتونی بیوور یک مورخ نظامی، رمان نویس، و تاریخ نگار اهل بریتانیا بود. او تحت نظر جان کیگان مطالعات نظامی خود را تکمیل کرد. او دارای نشان افتخار شوالیه هنر و ادبیات فرانسه و نشان افتخار از سوی انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان است. او به خاطر نگاشتن کتاب استالینگراد، در سال ۱۹۹۹ جایزه ادبی ساموئل جانسون را به دست آورد.
دسته بندی های کتاب استالینگراد - آغاز پایان
ادبیات انگلیس
دهه 1990 میلادی
جایزه ی هاثورندن
پرافتخارترین کتاب ها
تاریخی
جایزه ی بهترین اثر غیرداستانی ساموئل جانسون
فهرست کتاب های تاریخی برگزیده
تاریخ جهان
تاریخ جنگ جهانی
نکوداشت های کتاب استالینگراد - آغاز پایان
A fantastic and sobering story...fully and authoritatively told.
داستانی فوق العاده و بی کم و کاست. که به صورت کامل و ماهرانه نقل شده است.
The New York Times
Easily the most complete and objective picture of the battle's scale and ferocity that American readers have ever read
به راحتی می توان گفت که این کتاب کامل ترین و بی طرفانه ترین تصویر از مقیاس جنگ و وحشی گری را به خوانندگان آمریکایی ارائه می دهد.
Dallas Morning News
Magnificent...Certainly the best narrative of the battle yet to appear and...not likely to be surpassed in our time.
با شکوه... قطعا بهترین روایتی از جنگ است که تا کنون پدید آمده است... به نظر نمی آید در زمان ما کتاب دیگری بتواند روی دستش بلند شود.
John Keegan
قسمت هایی از کتاب استالینگراد - آغاز پایان (لذت متن)
روز شنبه بیست و یکم ژوئن ۱۹۴۱، روزی کاملا تابستانی بود. بسیاری از ساکنان برلن، سوار قطار شدند تا به پوتسدام بروند و روز خوبی را در پارک سان سوسی بگذرانند. گروهی دیگر هم به وانسی و نیکلاسی رفتند تا در ساحل های شنی آنجا شنا کنند. در کافه ها، شوخیها و متلک های فراوان در مورد فرار مسخرة رودولف هس به انگلستان جایشان را به شایعاتی درباره جمله قریب الوقوع به روسیه شوروی داده بودند. عده ای که از گسترش دامنه جنگ نگران بودند، با این امید دل خوش می کردند که استالین در آخرین لحظه قبول خواهد کرد اوکراین را به آلمان واگذارد.
ولادیمیر دکانوزوف، سفیر شوروی در برلن نیز با استالین هم عقیده بود؛ برای او هم این مانورها بخشی از جنگ های روانی و ضد اطلاعاتی ای به شمار می رفت که انگلیسی ها مبتکر آن بودند. حتی به گزارش وابسته نظامی خودش هم که اطلاع میداد یک صد و هشتاد لشکر آلمانی در طول مرزهای شوروی بسیج شده اند توجهی نکرد. دکانوزوف که تحت حمایت کامل لأورانتی بریا قرار داشت جزو سران مهم وزارت اطلاعات بود و مانند استالین، اهل گرجستان، تجربه های او نسبت به مسائل خارجی به بازجویی و حذف دیپلمات های کار کشته خلاصه می شد. اعضای دیگری از سفارت شوروی در برلن اگر چه جرات ابراز عقیده نداشتند ولی کم و بیش از نیت هیتلر برای اشغال کشورشان با خبر بودند.
هرچه ساعت های بعد از ظهر آن روز شنبه بیشتر می گذشت، در پیام هایی که از مسکو می رسید شتاب زدگی و نگرانی فراوان تر دیده می شد. پرژکف هر نیم ساعت یک بار به وزرات خارجه آلمان تلفن می کرد ولی هیچ مقام مسئولی پاسخگوی او نبود. از پنجره باز اتاقش کلاهخودهای پخش مأموران پلیس را که از سفارت حمایت می کردند می دید، و کمی آن طرف تر، برلنی ها با آرامش در خیابان أونتر دن لندن مشغول هوا خوری و گردش بودند.