دوست نداشتم این کتابو، نویسنده خیلی از افکار کلیشه ای استفاده میکنه و بعضی از احساسات رو خیلی تکرار میکنه که ادم خسته میشه و از ایده هایی مثل راز خانه بزرگ هی استفاده میکنه که مخاطب رو بکشونه تا اخر داستان در اخر هم یه مسئله پیش پا افتاده و بی هیجان رو بیان میکنه و نیمه دوم داستان رو ادم فقط میخونه که ببینه اخرش چیه که اونم باز رها میکنه ولی انگار نویسنده باز رها کردن داستان رو هم بلد نیست و ادم خیلی از اینکه چه مسایلی در زندگی این فرد اتفاق افتاده نمیدونه که بدونه اخرش چی میشه مثلا نمیگه چرا سهیلا بچه دار نشد در صورتبکه بچه خیلی دوست داشت و تنها بود, کلا پیشنهاد نمیکنم کسی بخونه