کتاب هینه یانه

Hinah Yanah
کد کتاب : 26983
شابک : 978-9649357935
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 490
سال انتشار شمسی : 1395
سال انتشار میلادی : 2000
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب هینه یانه اثر ع پاشایی

"هینه یانه" اثری است از "ع پاشایی" که طی آن یکی از فرقه‌های بزرگ مکتب بودیسم را مورد بررسی قرار می‌دهد.
پس از مرگ گوتاما بودا در سال 400 قبل از میلاد، بودیسم به دو فرقه تقسیم شد: "مهایانه" و "هینه یانه". فرقه "مهایانه" به الوهیت بودا اعتقاد داشته و بت‌پرستی را در بودیسم تشویق می‌کرد. اما فرقه "هینه یانه" به الوهیت بودا اعتقادی نداشت و بر نجات فردی از طریق انضباط شخصی و میانجیگری تأکید داشت. بودیسم "مهایانه" گوتاما بودا را موجودی الهی می‌داند که به پیروان خود کمک می کند تا به نیروانا برسند و پیروان بودیسم "مهایانه" را می‌توان در چین، کره جنوبی، ژاپن و تبت یافت. بودیسم "هینه یانه" در سریلانکا، میانمار، تایلند، کامبوج و لائوس دنبال می‌شود. متون مقدس بودیسم "مهایانه" به زبان سانسکریت نوشته شده؛ این در حالی است که متون مقدس بودیسم "هینه یانه" به زبان پالی مکتوب شده است.
سه بدن یک بودا در بودیسم "مهایانه" پذیرفته شده است اما "هینه یانه" به سه بدن یک بودا اعتقادی ندارد، زیرا آنها معتقدند که یک فرد باید مسیر خود را برای رستگاری پیدا کند. ده نگرشی که در "مهایانه" برای رسیدن به آن تلاش می‎شود، عبارت است از سخاوتمندی، انضباط شخصی، صبر، استقامت، ثبات ذهنی، خرد، مهارت، دعاهای آرمانی و الهام‌بخش، تقویت قدرت و آگاهی عمیق و معادل این ده نگرش در فرقه‌ی "هینه یانه" شامل سخاوتمندی، انضباط شخصی، صبر، استقامت، صادق بودن، خرد، چشم‎پوشی، وضوح، عشق و اعتدال می‌باشد.
در بودیسم "مهایانه"، شادی بی‌اندازه در این آرزوست که دیگران از شادی روشنگری بی‌پایان برخوردار شوند. در بودیسم "هینه یانه"، شادی بی‌اندازه به معنای خوشحالی از شادی دیگران بدون هیچگونه حسادت و انتظار متقابل است. کتاب پیش رو به همت "ع پاشایی" عمده‌ی تمرکز خود را بر مکتب "هینه یانه" قرار داده است.

کتاب هینه یانه

ع پاشایی
عسکری پاشایی معروف به ع. پاشایی (زادهٔ ۱۳۱۸ ساری، دارابکلا) نویسنده، مترجم، شاعر و شرق‌شناس ایرانی است. او، طبق وصیت احمد شاملو، سرپرستی آثار او را به‌ همراهی آیدا سرکیسیان برعهده دارد.
قسمت هایی از کتاب هینه یانه (لذت متن)
دو مکتب هینهیانه (به معنی گردونه کوچک یا راه کوچک ) و مهایانه (به معنی گردونه بزرگ یا راه بزرگ) بعد از پنج قرن که از وفات معلم بزرگ - بودا - سپری شد، از یکدیگر جدا و متمایز گشتند. اختلاف و فرق بین آن دو اجمالا در این است که در طریق هینهیانه، مبتدی و نوآموز باید کوشش کند تا نفس خودر ا انفرادا تکمیل کرده به کمال انسانی برساند و به مرتبه حقیقت «بودائیت فردی » برسد و کاری به دیگر نفوس بشری ندارد. ولی در مکتب مهایانه ، جنبه اجتماعی در تربیت نفس و تهذیب اخلاق بیشتر رعایت می شود و برحسب مبادی آن ، هدف هر فرد انسانی نباید فقط آن باشد که خویشتن را کامل ساخته به مرتبه نیروانه نائل گردد، بلکه باید به مقام «بودائیت عامه » واصل شود تا آنکه دیگر نفوس را که در جهان دستخوش آلام و مصائب اند، به سعادت و نجات برساند. بدین روش هر نوآموز که به سوی بودائیت سیر و سلوک می کند به نام «بودی ستوه Bobhisattva» ، یا بوداسف ، موسوم است یعنی موجودی که به مرور، اندک اندک، نائل به اشراق و روشن شدگی بشود. در کتب و آثار مکتب مهایانه سرگذشت بوداها یا افرادی که به مقام بودائیت عامه رسیده و به درجه نهایی از مدارج کمال قدم نهاده اند، بسیار ذکر شده است . این بوداهای عام مانند قدیسین نصاری و اولیای صوفیه ، نزد هنود مقدس اند و آنها را صاحب قوه کشف و کرامات می دانند.