مرغ سرخ پاکوتاه به هنگام درو باز دست یاری دراز می کند و دوباره با پاسخ های منفی آن ها رو به رو می شود. به همین شکل مرغ سرخ پاکوتاه به تنهایی نان را به آسیاب می برد، گندم ها را آرد می کند و نان می پزد. در پایان که نان آماده شد، جانوران نان می خواهند. مرغ سرخ پاکوتاه یادآوری می کند که چون به او در تهیه نان کمک نکرده اند، این نان تنها سهم جوجه هایش خواهد بود.
مرغ سرخ پاکوتاه یک افسانه منظوم است. بسیاری بر این باورند که مایه این افسانه منظوم از افسانه ای روسی برگرفته شده و به همه جهان گسترش یافته است. در ایران این افسانه نخستین بار از سوی «پروین دولت آبادی» شاعر نامدار کودکان در سال ۱۳۴۹ به نظم در آمد و با تصویرگری «آراپیک باغداساریان» منتشر شد. شاعر در این منظومه گوهر هستی، کار، کوشش و همکاری را ستوده و تنبلی را نکوهش کرده است. او در لا به لای این داستان منظوم فرآیند تهیه نان را نیز برای کودکان بازگو می کند.
کتاب مرغ سرخ پاکوتاه
موسسه تاریخ ادبیات کودکان
پروین دولت آبادی
