چرک های شدیدت ای کثیف! چاهک بی گناه را به لبه ی تهوع سوق می دهد تا مد آب بروز کند و ما، برای رستگاری، تنها تا سقف زمان داشته باشیم آن جا که چشم هات ــــ با جاذبه ای که به ارتفاعشان تعلق نمی گیرد با دو شب مقعر چادر زده بر دامنه ها تا شکل ژندگی بازماندگان را بزرگ نمایی کنند ــــ ما را دور می زنند