درباره‌ی این اثر، به قلم محمدرضا فیاض می‌خوانیم:«تک‌نوازی قیچک نسیم شیرافکن از جهات گوناگون می‌تواند اثر ماندگار استاد فقید موسیقی ایرانی، محمدرضا لطفی را که در آلبومی با عنوان به یاد درویش‌خان در سال 1362 منتشر شد، تداعی کند. علت این تداعی تا حدی شکلی است: در آنجا لطفی در بخش اول آلبوم خود یک ماهور کلاسیک اجرا می‌کند و در بخش دوم، یک شور بسیار جسورانه، که گرچه ممکن است امروز از بسیاری جهات کلاسیک تلقی شود، اما در زمان انتشار، اثری بسیار ساختارشکنانه تلقی شد. شیرافکن هم در اینجا در بخش اول یک افشاری" کلاسیک" روی قیچک اجرا می‌کند، و در بخش دوم، یک چهارگاه کاملا آشنایی‌زدایی شده. وجه شباهت دیگر، که البته تا این اندازه صوری نیست، تلاش برای روایتگری است. در هر دو مجموعه، تک‌نواز می‌کوشد با به‌کارگیری عناصر موسیقی دستگاهی، داستانگو باشد. با این نگرش، پیشرفت موسیقی در محور زمان نزدیک به بیست‌وپنج دقیقه در هر دو اثر، از وجه روایی و دراماتیک پررنگی برخوردار می‌شود..»
آلبوم موسیقی تک نوازی قیچک
موسسه فرهنگی و هنری ماهور