زنان شبدره از سمت پاشنه ی پرندگان دل بریده اند و از خط آسیایی سورمه دانم اسب های مردود می گریزند. بریده است گلویی که در باد... بریده است گیسویی که در باد... اعتماد من از حوالی همین اسب مردود می آید!