سیّد رضا علوی ۱۸ مهر ۱۳۲۵ در قزوین به دنیا آمد و از سال ۴۲ با تشویق بهاءالدّین خُرّمشاهی و سپس زنده یاد منوچهر آتشی به طور جدّی به شعر پرداخت. او هم در شعر کلاسیک و هم در شعر سپید با رگه های سوررئالیستی دست دارد. از ویژگی های شعرش می توان به خوش ساخت و خوش ساختار بودن، تصویرگرایی، ایجاز و طنز کم رنگ اشاره کرد.
