استانیسلاو ایگناتزه ویتکیه‌ویچ؛ متفکر، رمان‌نویس، فیلمساز، عکاس، نقاش، معمار و نمایشنامه‌نویس مجار سال ۱۸۸۵ در ورشو متولد شد.
ویتکیه‌ویچ در آثارش جهان بی‌قرار معاصر را به‌نقد می‌کشد. فرم ناب و پیشنهادات ویتکیه‌ویچ، بیست سال پس از مرگش از اروپا سر بر می‌کند. میراث مکتوم و پنهان‌مانده‌اش در دهه‌ی پنجاه و به‌یمن ظهور سردمداران تئاتر آبسورد شکوفا و خوانده می‌شود. کارگردانان لهستانی و کسانی همچون تادئوش کانتور و یرژی گروتفسکی با رجوع به نوشته‌ها و افکار او، اهمیت مغفول‌مانده‌ی ویتکیه‌ویچ را دوباره گوش‌زد می‌کنند.
در دهه‌ی هفتاد و هشتاد نام ویتکیه‌ویچ به‌عنوان «پدر ابزوردنویسی» دنیا، اسمی جاافتاده می‌شود. آثار ویتکیه‌ویچ ابتدا به زبان فرانسه ترجمه شد تا نام این هنرمند همه‌فن‌حریف به خارج از مرزهای لهستان سفر کند. سپس دانیل جراولد؛ مدرس و منتقد تئاتر پس از آشنایی با آثار ویتکیه‌ویچ آثار او را به زبان انگلیسی ترجمه کرد تا جهان و تئاتر دنیا با این هنرمند بی‌بدیل بیشتر آشنا شود.
