دکتر غلامرضا سلیم روز چهارشنبه دوم آذر ماه سال 1300 خورشیدی در خانواده ائی متوسط در شهر مشهد دیده به جهان گشود. پدرش حاج علی اکبر آهنگر و مادرش زنی مومنه و هر دو از اهالی کاشان بودند. غلامرضا به عنوان بزرگترین فرزند ذکور خانواده ، عاشق درس و مکتب بود و این امر باعث شد تا پس از گذراندن دوره های اولیه تحصیل ، به عشق معلمی وارد دانشسرای مشهد شود و پس از اتمام دوره ، در سال 1319 وارد آموزش و پرورش گردد و در مدارس فریمان به تدریس بپردازد. او با بهره گیری از محضر برخی از فضلای مشهد، در آزمون ششم ادبی- معادل با دوره کارشناسی- پذیرفته شد و در سال 1325 همزمان در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و نیز رشته تاریخ و جغرافیای دانشکده ادبیات ثبت نام کرد. وی با پشتکار فراوان ، توانست رضایت مسئولین را جلب کرده و علیرغم تدریس در مدارس شبانه تهران، با درجه ممتاز از رشته تاریخ و جغرافیا و نیز رشته تعاون فارغ التحصیل شود. کمی بعد، غلامرضا که مشتاق تدریس بود به اهواز منتقل شد و ریاست اداره فرهنگ یا همان آموزش و پرورش اهواز را برعهده گرفت. در عین حال، وی چنان به ادامه تحصیل در مدارج بالاتر راغب بود که علیرغم مخالفت مسئولین اداری و کارشکنی تعدادی افراد ، در سال 1336 برای ورود به مقطع دکتری تاریخ و جغرافیا به دانشگاه تهران وارد شد. در 1340 و همزمان با تدریس پاره وقت در دانشکده ادبیات مشهد و نیز دانشکده های افسری و پلیس در تهران ، موفق شد تا از رساله دکتری خود با عنوان حقوق عمومی اسلام در زمان خلفای راشدین زیر نظر سعید نفیسی دفاع نماید و نام خود را به عنوان نخستین دکتر تاریخ و جغرافی از دانشگاه تهران ثبت کند . اما در سال 1346 بود که به دلیل شرائط خاص قوانین دانشگاهی به کسب مدرک استادیاری کامیاب شد .
