محمد شریف کاشف شیرازی (1001-بعد از 1063 ق)، عالم دینى، قاضى و شاعر، متخلص به كاشف بود. اصلش از شیراز بود. در كربلا به دنیا آمد. وى برادر كوچك منصف تهرانى بود. در 1006 ق با پدر خود به اصفهان رفت. از آنجا در 1010 ق. به همراه پدر به مشهد مسافرت كرد و در 1029 ق به اصفهان بازگشت. او ادبیات، منطق و كلام را نزد پدر خویش فراگرفت و در آنجا مدت بیست سال سرگرم تحصیل و ادب آموزى بود. وى مدت پانزده سال منصب قضاوت طرشت، از قراء رى، را به عهده داشت.
