شیخ اَسَدالله حَیدَر مشهور به اسد حیدر (۱۳۲۷-۱۴۰۵ق) از پژوهشگران و محققان شیعه در عراق است. او در سال ۱۳۲۷ق در نجف به دنیا آمد و دروس علمی خود را نزد اساتید حوزه نجف مانند آیت‌الله حکیم و آیت‌الله خویی گذراند. مراوده‌های شیخ اسد با علامه امینی سبب آشنایی او با تاریخ اهل بیت شد، تا آن‌جا که کتاب الامام الصادق و المذاهب الاربعه را نوشت. شیخ اسد در سال ۱۴۰۵ق در کویت درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد. شیخ اسد حیدر، دروس مقدمات حوزوی را نزد اساتید حوزه علمیه نجف آموخت و سپس در درس آیت‌الله حکیم و آیت‌الله خویی شرکت کرد. شخصیت علمی او آن‌گاه شکل گرفت که با علامه امینی آشنا شد. ملاقات‌های او با علامه سبب شد تا درباره تاریخ اهل بیت(ع)، تألیفاتی بنگارد و نتیجه آن، زندگانی امام صادق(ع) در چند جلد بود. وی در مدرسه کاشف الغطاء، صحن حرم امام علی(ع) و خانه‌اش، حلقه‌های درس داشت و هر روز عصر پس از پایان بحث علمی، عالمانی مانند باقر شریف قرشی، سید علی البکاء و سید دخیل البکاء در منزلش حاضر می‌شدند و از کتابخانه او که مملو از کتب قدیمی بود، استفاده می‌بردند.
