جهانگیر کوورجی کویاجی (زاده بمبئی، 11 سپتامبر 1875، متوفی بمبئی، 14 ژوئیه 1943)، اقتصاددان پارسی و دانشجوی اساطیر ایران باستان. پسر راجکوت کوورجی کویاجی، در کالج الفین استون بمبئی و کالج کایوس در کمبریج تحصیل کرد. پس از بازگشت به هند در سال 1930، او به تدریس اقتصاد در کالج ریاست جمهوری در کلکته پرداخت که در سال های 1930-1931 به عنوان مدیر آن خدمت کرد. دانش و مهارت او به عنوان معلم کمک کرد تا کلکته به مرکز پیشرو هند برای مطالعات و تحقیقات اقتصادی تبدیل شود. او در سال 1928 به لقب شوالیه رسید. در سال 1930 به عضویت شورای دولتی هند منصوب شد و در جلسات جامعه ملل در ژنو به عنوان نماینده در سال های 1930 و 1932 شرکت کرد. دیگر خدمات دولتی او شامل انتصاب در کمیسیون سلطنتی پول هند و امور مالی بود. در سال 1925 و در سال 1936 به کمیته استخراج زغال سنگ هند. از سال 1932 تا 1935 او استاد اقتصاد در دانشگاه آندرا در والتر در ساحل شرقی بود، مدیر و در سال 1933 معاون دانشگاه شد. کویاجی علاوه بر تعدادی مقاله و جزوه، چندین کتاب در زمینه اقتصاد نوشت که با رویکرد علمی و عینیت آنها متمایز می شود: مسئله مالی هند (بمبی، 1924)، هند و جامعه ملل (مدرس، 1932)، مناقشه نسبت. در هند (کلکته، 1930)، و سیستم ارزی هند، 1835-1926 (مدرس، 1930؛ ویرایش دوم، توسعه سیستم ارزی در هند، دهلی نو، 1983، 1984). او همچنین خبرنگار انجمن سلطنتی اقتصادی بود. پس از بازنشستگی به زادگاهش بمبئی بازگشت.
